Duke Nukem

Duke Nukem to jedna z największych ikon gier komputerowych lat 90. Jednak na samym początku (w 1991 roku w grze "Duke Nukem") nie przypominał jeszcze napakowanego bohatera akcji z kwadratową szczęką – był raczej zwykłym gościem, który został wynajęty przez CIA, aby ochronić świat przed szalonym naukowcem Dr. Protonem. Dopiero w trzeciej części z 1996 roku, "Duke Nukem 3D", w pełni ukształtowano jego charakter, który cechuje przesadna męskość, agresywność, pewność siebie, polityczna niepoprawność i niewybredne dowcipkowanie. "Książe" jest na tyle silny, że bez problemów może pokonać w bijatyce wrogów w rodzaju cyborgów Dukeinatorów czy Pigcopów znanych z gry "Duke Nukem Forever". Znakomicie radzi sobie również z wszelką bronią i materiałami wybuchowymi.

Dość powiedzieć, że bohater jest czymś w rodzaju pastiszu wielu hollywoodzkich ikon kina akcji. Jego najsłynniejsza kwestia ("przybyłem tutaj, aby żuć gumę i skopać komuś tyłek... I właśnie skończyła mi się guma") z gry "Duke Nukem 3D" to cytat słów wygłoszonych przez Roddy'ego Pipera w kultowym filmie "Oni żyją" Johna Carpentera z 1988 roku. Tego typu one-linerów, czy to wziętych od Asha Williamsa z serii "Martwe zło", czy z "Pulp Fiction", jest bezliku zarówno w trzeciej, jak i czwartej części przygód Nukema.

Z wyglądu Duke przypomina zarówno Dolpha Lundgrena, jak i znanego amerykańskiego futbolistę i aktora Briana Boswortha. Nosi czarne okulary przeciwsłoneczne, niebieskie dżinsy, czerwony podkoszulek bez rękawów i skórzane buty. Sam głos postaci, który podkłada mu Jon St. John, wzorowany jest na sposobie mówienia Clinta Eastwooda z roli inspektora Harry'ego Callahana.