Narrator

Bezimienny główny bohater filmu Davida Finchera, "Podziemny krąg", będącego adaptacją książki Chucka Palahniuka o tym samym tytule. Zmęczony, cierpiący na bezsenność przedstawiciel dorabiającej się klasy średniej, którego życie kompletnie zmienia się po poznaniu Tylera Durdena.

Narratora (Edward Norton) już dawno przestała zadowalać perspektywa awansu, chociaż ma dobrze płatną pracę. Pomijając bezsenność, wiedzie stabilne, wręcz nudne życie. Jedynym momentem, kiedy czuje się lepiej, są wizyty na terapeutycznych grupach wsparcia dla chorych osób. Jednak to ulotne poczucie, że jest mu lepiej, znika wraz z pojawieniem się Marli Singer (Helena Bonham Carter), traktującej psychoterapię jako darmową rozrywkę. Życie Narratora zmienia się drastycznie po tym, jak w czasie służbowej podróży samolotem poznaje Tylera Durdena (Brad Pitt), człowieka handlującego mydłem. Tyler reprezentuje sobą to, o czym Narrator marzył od zawsze: pogardza korporacjami, kpi z konsumpcjonizmu, ponad wszystko stawia na wolność jednostki. Po tym, jak mieszkanie bohatera zostaje zniszczone w wyniku wybuchu gazu, Tyler oferuje mu swoje lokum – zdewastowaną ruderę na przedmieściach. Zaczynają urządzać nielegalne walki na gołe pięści, które przekształcają się w kluby (pierwsza zasada Fight Clubu: nigdy nie rozmawiaj o Fight Clubie). Durden wdaje się w romans z Marlą, a z pasjonatów walk tworzy małą armię, organizację nazwaną przez niego "Operacją Masakra", mającej zniszczyć współczesną cywilizację. Akty terroru doprowadzają do konfrontacji Narratora z Tylerem na dachu budynku przeznaczonego do wysadzenia. Okazuje się, że Tyler nie jest oddzielną osobą, a odrębną osobowością bohatera, która "narodziła się" z bezsenności oraz sprzecznych uczuć wobec Marli, której nieświadomie pożądał, a świadomie nienawidził. Nowa osobowość miała pozwolić mu uciec od problemów korporacyjnego życia, jednak doprowadziła go prawie do samobójstwa.

Film stał się obrazem pokolenia ówczesnych trzydziestolatków, żyjących w fałszywym przymusie osiągnięcia szczęścia, gdzie zarówno porażka, jak i sukces budzą niepokój. Narrator pozostaje bezimienny, chociaż często określa się go imieniem "Jack" (w powieści: Joe), co jest nawiązaniem do sceny, kiedy czyta opowiadania pisane z perspektywy ludzkich organów (np. Jestem szpikiem kostnym Jacka). Pojawia się również w komiksowej kontynuacji, Fight Club 2, pod imieniem Sebastian. A także w grze wideo "Fight Club" jako jedna z grywalnych postaci.