Mocno trzyma w napięciu. Pierwsza połowa niejako buduje napięcie, które apogeum osiąga gdzieś w połowie seansu w początkach porodu i już nie puszcza, aż do finału. To nie horror, te stwory umiejscowione są w historii w taki sposób, że stają się zaskakująco realne, bardziej dramat z elementami thrillera, horroru. Nie jest idealnie, drażniły mnie zbędne zupełnie jump scary (pozdro dla dziewczyny po mojej lewej, która w pewnym momencie wręcz coś upuściła tak skoczyła na fotelu) i głupie, bezmyślne zachowania bohaterów, przez które człowiek się zastanawiał jakim cudem tyle przetrwali.