"Historia skomplikowanej relacji owdowiałej matki Aurory i jej córki, która szybko wychodzi za mąż, by uwolnić się od toksycznej miłości rodzicielki. Ich uczucia do siebie ulegają zmianie, gdy Emma zapada na nieuleczalną chorobę."

O tym, że Emma jest chora dowiadujemy się po godzinie i 35 minutach, kiedy do końca zostało jakieś pół godziny. O tym, że jest to choroba nieuleczalna dopiero parę minut później. Całkiem nieźle.

Dwa: Skomplikowana relacja matki i córki? Toksyczna rodzicielka? Oglądaliśmy ten sam film? Chciałbym tak móc nazwać relacje córki z matką, które często rozmawiają ze sobą przez telefon, a po powrocie do domu córka wpada jej uradowana w ramiona, po czym spędzają ze sobą bardzo miłe chwile. W trakcie jej młodości za bardzo się o nią troszczyła, ale to wynika raczej z innego podejścia do życia i wychowywania dzieci. Matka była zwyczajnie staromodna, nazywając to trochę brzydko (jest lepsze na to słowo, ale uciekło mi z głowy).

Jedynym w zasadzie toksycznym momentem jest chyba ten, w którym mówi jej, żeby nie wychodziła za mąż za Flapa, a potem nie przyszła na jej ślub. Ok, mocne, ale z drugiej strony jak dowiadujemy się później - miała rację, bo Flap ją zdradzał i zachowywał się ogółem nie w porządku wobec niej (przeprowadzka, mimo sprzeciwów Emmy). Chciałbym by tak wyglądała skomplikowana relacja każdej matki i córki.

"Ich uczucia do siebie ulegają zmianie, gdy Emma zapada na nieuleczalną chorobę."

Co. Podejście do życia Aurory, do wyborów córki, do pewnych spraw tabu (seksu), przynajmniej w jej mniemaniu, zmienia się PRZEDE WSZYSTKIM za sprawą Garretta. Jakoś nie zauważyłem, by jej relacje z córką po chorobie się jakoś specjalnie zmieniły, bo to, że się o nią troszczyła w najtrudniejszym dla niej momencie życia to nic nadzwyczajnego skoro robiła to przez całe życie.

Nie wiem kto to dodał i zaakceptował.