Czynniki ludzkie

których nie da się złożyć. Cały film złożony z tych nieuporządkowanych elementów. Różne punkty widzenia ciągle powtarzających się sytuacji. Gdyby się to ułożyło według schematu, to może i wyszłaby z tego całkiem przyzwoita historia, a tak wyszła jedna wielka zamota.

Rolę czynnika ludzkiego w małżeństwie najłatwiej dostrzec podczas rozwodu.

Dla widzów znudzonych oczywistymi, powtarzającymi się w kinie europejskim motywami. Twórcy polskiego kina mogli by się uczyć, że nie zawsze trzeba tworzyć kolejne wariacje tych samych wątków i scen i kazać aktorom wszystko dopowiadać w dialogach.