Dłonie

Narrator opowiada swojemu nienarodzonemu synowi o rodzinnym Kiszyniowie przez pryzmat ludzi żyjących "poza systemem". W osobach biednych, chorych, kalekich i szalonych znajduje człowieczeństwo oraz szansę zbawienia.

wstrząsający, kontrowersyjny, budzący sprzeciw czy co tam chcecie, tego nie da się opisać słowami, nigdy nie przeżyłem dzieła filmowego tak intensywnie, LADONI napiętnowało mnie do końca życia, już nigdy nie będę tak samo patrzył na nędzę i cierpienie ludzi, po tym filmie wszystko wywruciło się u mnie na opak,...

Nie jest to zwykły film, żaden z niego dokument. To, jak jest zrobiony, najlepiej zaświadcza temu, czego poszukuje – wyjścia poza system. Trop prowadzi – za tradycją jurodiwych i Dostojewskim – do żebraków, biednych ludzi, kalek, epileptyków, pijaków i świrów, ku wyrzutkom i samotnikom, którym przy narodzinach i...

Film jest przede wszystkim prawdziwy. Sądzę, że reżyserowi chodziło nie tyle o refleksję ale
o prawdę właśnie. Każda minuta to słowa proste, pozornie nie ma w nich nic
nadzwyczajnego a jednak wciągają po cichu, niepostrzeżenie zlewając się z wizją...
Rzeczywiście film obezwładniający, osobliwie piękny....