Decor

Scenografka Maha (Horeya Farghaly) spędza całe dnie na planie komercyjnego filmu, w którego powodzenie nie wierzy chyba nawet sam reżyser. Mimo to, jak zwykle daje z siebie wszystko: wyczerpana do granic możliwości ciągłymi konfliktami z nierozumiejącymi jej wizji producentami i niepokorną "gwiazdą", wciąż stara się dopracować każdyScenografka Maha (Horeya Farghaly) spędza całe dnie na planie komercyjnego filmu, w którego powodzenie nie wierzy chyba nawet sam reżyser. Mimo to, jak zwykle daje z siebie wszystko: wyczerpana do granic możliwości ciągłymi konfliktami z nierozumiejącymi jej wizji producentami i niepokorną "gwiazdą", wciąż stara się dopracować każdy szczegół. Wkrótce jednak gubi się w kreowanym przez siebie świecie. Filmowa rzeczywistość niepostrzeżenie zaczyna przenika do jej własnego życia. W swoim piątym filmie, który spokojnie mógłby nakręcić sam Douglas Sirk, gdyby nagle zdecydował się porzucić jaskrawy Technicolor, Ahmad Abdalla po raz kolejny przygląda się następstwom Arabskiej Wiosny, jednocześnie nawiązując do klasycznych tytułów z lat 50. i 60. – wyjątkowego okresu, gdy na czarno-białych ekranach kairskich kin brylowali Faten Hamama i Omar Sharif. Egipski reżyser bawi się wątkami znanymi ze słynnego komediodramatu Woody’ego Allena i przeplata to, co realne, z fikcją. Jego bohaterka, zupełnie jak wciąż poszukujący własnej tożsamości kraj, w którym żyje, pomału uczy się decydować o swoim losie. Rozdarta pomiędzy dwoma światami, stara się znaleźć w sobie siłę, by nie powtarzać błędów z przeszłości. Nawet tej nieprawdziwej. więcej