Film Urszuli Dubowskiej odkrywa drugą, mniej znaną stronę twórczości Władysława Hasiora. Oprócz rzeźbiarstwa artysta zajmował się także projektowaniem scenografii... Zobacz pełny opis
Film Urszuli Dubowskiej odkrywa drugą, mniej znaną stronę twórczości Władysława Hasiora. Oprócz rzeźbiarstwa artysta zajmował się także projektowaniem scenografii teatralnych, a w wolnych chwilach nie rozstawał się z aparatem fotograficznym. Władysław Hasior to artysta wszechstronny, konsekwentnie idący swoją drogą. Krytycy uplasowali goFilm Urszuli Dubowskiej odkrywa drugą, mniej znaną stronę twórczości Władysława Hasiora. Oprócz rzeźbiarstwa artysta zajmował się także projektowaniem scenografii teatralnych, a w wolnych chwilach nie rozstawał się z aparatem fotograficznym. Władysław Hasior to artysta wszechstronny, konsekwentnie idący swoją drogą. Krytycy uplasowali go na pograniczu rzeźby i malarstwa. Natomiast mało znaną dziedziną w twórczości artysty była fotografia i scenografia. Hasior był obserwatorem: dokumentalistą i kolekcjonerem widoków Polski powiatowej. Zgromadzone przez artystę przeźrocza opowiadają o tkwiącej w ludziach potrzebie upiększania sobie życia, o sztuce i pseudosztuce, która przedstawia stan plastycznej świadomości w PRL.