Ja w dzień... Ty w nocy...

Pani Ledoux urządziła się dowcipnie i praktycznie: odnajęła jeden i ten sam pokój dwa razy. W nocy sypia w nim Julietta, młoda i wzięta manikurzystka, zaś w dzień po całonocnej pracy Albert, garson w eleganckim dancingu. Oboje nie znają się, ale nienawidzą się, bo nieraz Julietta znajduje swą sukienkę zmiętą w kącie szafy, a często iPani Ledoux urządziła się dowcipnie i praktycznie: odnajęła jeden i ten sam pokój dwa razy. W nocy sypia w nim Julietta, młoda i wzięta manikurzystka, zaś w dzień po całonocnej pracy Albert, garson w eleganckim dancingu. Oboje nie znają się, ale nienawidzą się, bo nieraz Julietta znajduje swą sukienkę zmiętą w kącie szafy, a często i Albert z rozpaczą stwierdza, że połamano mu nowy, odświętny kapelusz słomkowy. Pewnego poranku Albert, wracając we fraku ze służby, spotyka przed domem śliczną panienkę, zawiera z nią znajomość, a ona, zachwycona szykownym wyglądem nieznajomego, wyznacza mu spotkanie. Z przykrością widzi Albert, jak nowa jego znajoma wsiada do eleganckiego prywatnego auta (własności pana Cruchod, który zamówił Juliettę na manikur) - to nie przyjaciółka dla biednego kelnera! Jednakże randka dochodzi do skutku, randka Alberta z Juliettą, którzy uważają się wzajemnie za bogatą damę i wytwornego światowca. Ręka w rękę, coraz bliżej sobie, zwiedzają oboje w słodkiem sam na sam pałac Sanssouci, postanawiając również wieczór spędzić razem. Jednakże, i to z winy wspólnego pokoju u pani Ledoux, Albert przychodzi za późno na umówione miejsce, nie zastaje tam już Julietty i oboje czują się zawiedzeni w swych uczuciach i nadziejach. Wkońcu Albert, który uważa Juliettę za córkę bogatego Cruchoda, postanawia udać się do niej, aby się z nią rozmówić. więcej