Film ewidentnie traktowany jest jako środkowy punkt trylogii, wypchany zapowiedziami tego co będzie i odwołaniami do tego, co było, zamiast sam w sobie stanowić udaną rozrywkę. Bzdurny scenariusz, dużo gadaniny – to wszystko umniejsza wartość filmu Bayony. Ale jest wreszcie sam reżyser, który w miejscach, gdzie pozwala mu się przejąć kontrolę nad produkcją, daje sobie radę, świetnie balansując grozę i humor, tworząc trzymające w napięciu widowisko. W tym momentach Jurassic World sprawdza się najlepiej.

Cała recenzja: http://kulturacja.pl/2018/06/recenzja-jurassic-world-upadle-krolestwo/