Kobieta sukcesu, film porażki.

Drodzy Forumowicze,
Jeżeli śledzicie moją aktywność tutaj wiecie, że rzadko który film jest mną w stanie tak potrząsnąć, by zachęcił mnie do napisania recenzji. Jednak udało się! Po długim oczekiwaniu ukazało się dzieło tak słabe, że poczułem się w obywatelskim obowiązku by pare zdań w tym temacie napisać.
Na początek znakomity humor. Doprawdy jak zabawny może być zapity facet, który owinięty kocem wstaje z fotela i udaje ducha może przekonać się każdy z Was.
Dialogi sukcesu pisane przez scenarzystę porażki – niech rozbawi Was do rozpuku dialog p. Więdłochy z p. Roznerskim, gdy deklaruje on, iż kobiety popchnęły go do zdrady i to nie jego wina, że one na niego tak lecą czy scena, gdy instruktor tańca/aerobiku instruuje uczestniczki „cycuszki wypięte”. Ubaw po pachy, cała sala (pozostałe 6 osób pogrążone w głębokiej, żałobnej ciszy).
Wisienka na torcie – lokowanie produktu. To było do przewidzenia. Założenie, że to dzieło nie będzie się cieszyć powodzeniem było słuszne. Czego tu nie było… ekspres do kawy, wiaderko i mop, suszarka do ubrań … czy coś przeoczyłem ? Tak! Pudełko po wiaderku i mopie po tym mopie w samochodzie jednej z bohaterek!
Poczucie niedostytu – przy jednej z końcowych scen, gdy główna bohaterka zdaje sobie sprawę, że nie jest kobietą sukcesu. Proponuję na sequel „ Wuju, nic mi się nie udało, nie byłam kobietą sukcesu, o czym Ci mówiłam. A nie, jedyną rzeczą, która mi się udała to kupno wiaderka i mopa obrotowego firmy XXXXX, dzięki któremu sprzątanie stało się przyjemnością. Jak lekko się sprząta, a pedał od wiadra sprawia, że mop wykręca się sam!”.
Podsumowanie :
Wyrzuć 30 zł do śmietnika, nie daj producentom tego filmu. Bardziej prawdopodobne jest, że ktoś w sortowni je znajdzie, uśmiechnie się, aniżeli Ty zaśmiejesz się podczas projekcji tego filmu.