"Konstytucja" to historia czwórki ludzi, których więcej dzieli niż łączy. Mają inne narodowości, poglądy polityczne, a nawet seksualne. Wspólnym czynnikiem łączącym wszystkich bohaterów  jest pewna kamienica, w której wszyscy zamieszkują.
Vjeko jest podstarzałym nauczycielem w liceum, specjalizującym się w chorwackiej historii i języku.  Po śmierci swojego partnera Bobo, mieszka ze swoim mocno schorowanym ojcem, byłym oficerem Ustasze w chorwackiej faszystowskiej armii. Utrata wieloletniego ukochanego spowodowała, że 60-letni mężczyzna stracił wszelkie chęci do życia. Jego jedyną rozrywką są teraz wieczorne spacery, podczas których prowokacyjnie wędruje po ulicach Zagrzebia w makijażu i kobiecych strojach. Pewnego dnia mężczyzna zostaje pobity  i trafia do szpitala, w którym pracuje jako pielęgniarka jego sąsiadka Maja.
Maja po rozpoznaniu swojego współlokatora z kamienicy postanawia pomóc swojemu sąsiadowi powrócić do pełnych sił. Przy okazji poznaje ojca mężczyzny, któremu także udziela fachowej pomocy. W zamiast za otrzymaną pomoc, Vjeko zgadza się udzielić korepetycji dyslektycznemu mężowi Mai, który na co dzień jest policjantem. Ante jest z pochodzenia Serbem, który aby dostać awans musi zdać egzamin z chorwackiej konstytucji.

W jednym budynku mieszkają sąsiedzi, którzy unikają się nawzajem, bo żyją inaczej, wierzą w co innego i pochodzą z różnych miejsc. Prawdopodobnie nigdy nie zamieniliby ze sobą ani słowa, gdyby nie przypadek, który zbliży ich do siebie. Losy bohaterów splatają się w taki sposób, że zakwestionowaniu ulegną najgłębsze przekonania i uprzedzenia dotyczące statusu materialnego, orientacji seksualnej, narodowości i religii.

Bohaterowie różnią się pod względem statusu społecznego, orientacji seksualnej, przekonań politycznych i religijnych, ale łączy ich nie tylko miejsce, w którym żyją, lecz również demony przeszłości, ściśle powiązane z trudną historią stosunków serbsko-chorwackich.

Vjeko jest 60-letnim nauczycielem w liceum, który poświęcił całe swoje życie badaniu chorwackiej historii i języka. Mieszka w zaniedbanym lokum wraz ojcem, przykutym do łóżka byłym oficerem Ustasze, faszystowskiej armii chorwackiej. Na domiar złego przed niespełna rokiem tragicznie zginął partner Vjeko, wiolonczelista Bobo.

Pozbawiony chęci do życia bohater jedyną radość znajduje w wieczornych spacerach, podczas których prowokacyjnie włóczy się po mieście w makijażu i kobiecym ubraniu. Pewnej nocy zostaje pobity przez grupę wyrostków aż do utraty przytomności. W szpitalu Maja, dobiegająca pięćdziesiątki pielęgniarka, rozpoznaje we Vjeko lokatora tej samej kamienicy, której piwnicę zamieszkuje.

Maja pomaga Vjeko wrócić do domu, gdzie zaczyna opiekować się nie tylko nim, ale również jego kalekim ojcem. W zamian Vjeko zgadza się pomóc mężowi Mai, dyslektycznemu policjantowi Ante, przygotować się do egzaminu z konstytucji chorwackiej. Ante jest Serbem i tylko z tego tytułu wciąż napotyka na nieprzyjemności w pracy.

Tak rozpoczyna się opowieść o trojgu kompletnie różnych ludzi, którzy nieoczekiwanie i wbrew własnej woli uzależniają się od siebie.