Ostatni garnitur

W rodzinie Abrahama Burszteina "Polska" to słowo zakazane. Nie można go wymawiać, nie można go wspominać. Kojarzy się z miejscem, gdzie w czasie wojny Abraham doświadczył piekła obozu koncentracyjnego. A jednak na stare lata, czując nadchodzący schyłek swych dni, Bursztein do "zakazanej" Polski postanawia pojechać. To ostatni moment, żebyW rodzinie Abrahama Burszteina "Polska" to słowo zakazane. Nie można go wymawiać, nie można go wspominać. Kojarzy się z miejscem, gdzie w czasie wojny Abraham doświadczył piekła obozu koncentracyjnego. A jednak na stare lata, czując nadchodzący schyłek swych dni, Bursztein do "zakazanej" Polski postanawia pojechać. To ostatni moment, żeby odnaleźć Piotra, sąsiada, który zajął się nim po wojnie i dał schronienie. Dla Abrahama podróż do Polski to jak podróż na Księżyc. W 1945 roku wyemigrował do Argentyny, w niej osiadł i z której nie wyściubiał nosa przez wiele dekad. Teraz, w wieku 88 lat, pakuje małą walizeczkę, odświętny garnitur i wsiada do samolotu. Trasa nie należy ani do najkrótszych, ani do najprostszych. Bo jak kupić bilet pociągowy z Paryża do Polski nie chcąc wymówić przy kasie słowa "Polska"? Albo jak dotrzeć do celu nie przecinając po drodze znienawidzonych Niemiec? więcej