Niema problemu, SPOILERY:
Diabeł oszukał starca że odda mu córkę kiedy tylko poświęci Tonego, ale było to oszustwo bo jego córka wcale nie została pochłonięta jako piąta dusza tylko dalej był remis 4 vs 4 dusze i to za sprawą tonego diabeł wygrał zakład. Lecz widząc starca w depresji postanowił oddać "mu" ją i normalnie żyła z swoim facetem i dzieckiem. A starzec tak długo wędrował i szukał wyjścia z tamtego świata że dopiero kiedy postanowił nie dokonywać więcej wyborów którą drogą iść tylko powalił znak i padł na ziemie wydostał się z tego fikcyjnego świata do rzeczywistości gdzie ujrzał swoją córką całą i zdrową:)

lub jeszcze jest opcja nr 2. że córka była piątą duszą i ostatni zakład 'śmierć tonego" spraiwł że zakład został wygrany przez starca i dopiero wtedy sprawił że żyła normalnie, później próbował się wydostać, jak w/w

Odkopię stary temat, ale jestem świeżo po seansie filmu. Ja go zinterpretowałem nieco mniej dosłownie i moim zdaniem zakład nie miał znaczenia. Dla mnie był to film o dojrzewającej córce i ojcu, który nie był w stanie z tym pogodzić. Próbował cały czas wpływać na wybory córki sądząc, że wie co dla niej najlepsze. Myślał, że od niego zależy czy córka będzie szczęśliwa - a który ojciec tak nie myśli? Koniec końców córka musiała popełnić swoje błędy jak każdy dorastający człowiek (romans z Tonym), po czym sama dokonała wyboru przechodząc przez wrota do piekieł, co ojciec zinterpretował jako stratę córki. Wymowne było jak diabeł powiedział mu, że ona sama podjejmuje decyzje. Parnassus ujrzał córkę dopiero gdy przewrócił znak z wyborem, co mogło symbolizować chęć podejmowania decyzji za córkę. Dopiero gdy pogodził się z tym, że dorosła i sama decyduje i własnym życiu mógł ją ponownie ujrzeć. Happyend jest pozorny, ponieważ decyzje córki doprowadziły ją do szczęścia w tym konkretnym momencie, ale diabeł nie zniknął, bo historia toczy się dalej w nieustannym kole kolejnych wyborów przed którymi przychodzi nam stawać.