Satyra na życie w społeczeństwie wykorzystująca pociąg jako miejsce przymusowej socjalizacji. Środek transportu skupia niczym soczewka współczesną populację i jej zachowania. Protagonista ujawnia swoje uprzedzenia wobec kolejnych pasażerów wsiadających do wagonu. W trakcie podróży role ulegają jednak odwróceniu, a on sam z oskarżyciela staje się ofiarą, wpadając we własną pułapkę.