Janusz Nasfeter, jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów, wspomina zdarzenia ze swej młodości i lat dojrzałych. Opowiada o wydarzeniach okresu okupacji i lat powojennych, powraca do przeżyć, które stały się inspiracją jego twórczości. Reżyser mówi także o wydarzeniach, które mogłyby stać się kanwą jego twórczości i filmu, jaki już nie powstanie. Jest to szczególny portret mężczyzny, którego życie przebiegało w latach zniewoleń Polski: niemieckiej okupacji 1939-1945 i radzieckiej hegemonii 1945-1989.