Purpurowe skrzypce

Stary instrument posłużył tu za swoisty wehikuł czasu, z pomocą którego reżyser przeprowadził nas przez dramatyczne historie osób, które różnymi zawiłymi koleinami losu wchodziły w posiadanie owych skrzypiec. Przedmiot ten krył w sobie jakąś magnetyczną tajemnicę (nie będę zdradzał jaką, bo może ktoś zechce obejrzeć...

fascynujący, tajemniczy i wciągający bez reszty od pierwszej chwili; jest w nim wszystko- ludzkie
życie w jego wszelakich aspektach - miłość, choroba, polityka, wojna, emocje, a przede wszystkim
przepiękna muzyka towarzysząca bez przerwy bohaterom filmu i przecież nam wszystkim.
Niewątpliwe arcydzieło!

Bardzo dobre kino... niezwykły klimat... powoli poznajemy całą historię... może nieco nużący ale piękny... naprawdę piękny film... Polecam gorąco !

Jeśli polubiliście ten film ze względu na klimat, motyw wędrówki, tajemnice skrzypiec i ich
symboliczne zmiany właścicieli, etc., a nie gardzicie też dobrą książką to polecam Wam "Wyznaję"
Jaume Cabre. Opasła książka, ale warto, zwłaszcza jeśli ktoś lubi takie historie.

Historia skrzypiec. Niby nic takiego się nie dzieje. Może momentami trochę się dłuży, ale warto go zobaczyć. Dla mnie to film ciekawy i wyjątkowy.