Polska, początek XXI wieku. Artystka wymykająca się zaszufladkowaniu i eksperymentujący muzyk. Dwójka outsiderów, których bardzo wiele ze sobą łączy. Androgyniczni, szczupli, bez włosów, często ubrani w identyczne uniseksy – wyglądają jak męska i żeńska wersja tej samej osoby. Ich stan zakochania przypomina perwersyjną wersję narcyzmu, bo, patrząc na kochanka, patrzą na własne odbicie. W ich relacji miłość przenika się ze sztuką. Intymnym wyznaniom i gestom nadana zostaje artystyczna forma. I odwrotnie – sztuka jest ich sposobem na życie emocjonalne. Żyją w stworzonym przez siebie świecie, w którym mogą wszystko projektować i kontrolować. Wszystko, oprócz własnych emocji.

"Serce miłości" to reżyserska wizja Łukasza Rondudy na temat burzliwej relacji artystycznej i miłosnej Wojciecha Bąkowskiego i Zuzanny Bartoszek. Para zmaga się w narcystycznym związku z własnymi odbiciami lustrzanymi, ukradzionymi snami i permanentną walką o dominację, zacierając granice pomiędzy performensem a życiem, pomiędzy kreacją wizerunku a prawdą uczuć.

Historia związku artystów – Zuzanny Bartoszek i Wojtka Bąkowskiego – w którym sztuka i miłość bez przerwy się przenikają. Ona – poetka przed debiutem i On – uznany artysta wizualny i muzyk. Kochają się, ale artystycznie konkurują ze sobą coraz bardziej. Bohaterowie bardzo podobni fizycznie i artystycznie, cały czas walczą ze sobą o autonomię twórczą i osobistą. Stopniowa emancypacja dziewczyny w relacji ze starszym partnerem oraz jej debiut artystyczny wystawiają ich związek na próbę. Para stanie przed wyborem: własna artystyczna droga czy wspólne życie.