Film bardzo dobry. Ocena połowy kinomanów przez pryzmat gatunkowy to największe nieporozumienie na tym forum.

dokładnie, bo się nie bałem , to dam 1

W przypadku niektórych gatunków, na przykład filmów reklamowanych jako horror, staram się nie dowiadywać zbyt wiele przed seansem bo bardzo łatwo trafić na jakiś spojler, który popsuje zabawę, czasami wystarczy oberzeć trailer. Tutaj zwiastun widziałem i sugerował on film oparty na poczuciu zagrożenia i bardziej strachu przed tym co czai się w cieniu bez pokazywania wszystkiego bezposrednio na ekranie ale mimo wszystko byłem pewien, że idę na horror. Gdy okazało się, że trafiłem na dramat rodzinny w klimatach postapo mocno się rozczarowałem, bo zwyczajnie nastawiałem się na innego rodzaju rozrywkę tego wieczora. Ale nie przez to wystawiłem filmowi raczej negatywną ocenę, bo też jestem zdania, że przydział do konkrektnego gatunku nie powinien mieć na to wpływu. Ja po prostu kompletnie nie czułem tego poczucia napięcia o którym piszą osoby oceniające go pozywnie i sceny które miały je zbudować ciągnęły się dla mnie w nieskończoność. To niestety podstawa w tego typu filmie, bo fabularnie dzieje się niewiele, a same dialogi były nieciekawe i nie potrafiły przyciągnąć do ekranu. Tak jak piszesz czasami można się pozytywnie zaskoczyć, ale tutaj moim zdaniem nie wyszło. Moja ocena ostatecznie jest tak naprawdę wyższa niż moje odczucia w trakcie seansu, bo doceniam ogólny pomysł na film, gorzej z realizacją.

Fajna praca kamery, niezłe aktorstwo, ale niestety, to film o niczym. Analiza ludzkich zachowań banalna. Nie boli mnie to, że film jest dramatem, a nie horrorem, ale boli mnie, że jest po prostu o niczym. Przez 90 minut czekałem aż coś się wydarzy, coś co nada temu wszystkiemu sens. Niestety, nie doczekałem się.

Dokładnie, film o niczym, scenariuszowa tragedia. Chyba postawili na to, że to będzie film o analizie ludzkich zachowań ale niestety coś nie zagrało.

Dopiero gdy zaczniecie się zastanawiać kto tak naprawdę był chory i ile z tego było na prawdę a ile widział tylko Travis, zrozumiecie,że fabuła jak najbardziej jest, i to niebanalna.

Ale ja o tym napisałem właśnie, że rozumiem doskonale w co chcieli pójść tylko że to było nieudolne, nie absorbujące uwagi widza. W efekcie nie udało się to ani fabularnie ani analitycznie. Teraz oczywiście piszę z perspektywy czasu, więc sam film pamiętam jak przez mgłę, co nie dziwi - jaka ocena, taka i pamięć do detali w filmie ;-)

Zgadzam się w 100%. Stworzono fajne tło i scenerię, ale poza tym nawaliło niemal wszystko.
Niektórzy piszą, że jest to psychoanaliza ludzkich zachowań. A czy przypadkiem nie jest to pozbawione podstaw naukowych i historycznych wyobrażenie twórców? Epidemii lokalnych i globalnych w historii nie brakowało i to zarówno w czasach, gdy pomoc z zewnątrz nie nadchodziła(izolacja), jak i obecnych, gdy na takową można liczyć. Niektórzy chorym pomagali, niektórzy za nich modlili, a czasami ich wypędzano. Ludzie byli przestraszeni, byli podejrzliwi, ale nie wykonywali egzekucji na chorych i tym bardziej nie wpadali w szał zabijania. Gdy chory się zbliżał, to go przepędzano, a gdy chciał odejść to mu na to pozwalano. A nie jak w filmie, kiedy to oprawca strzela w plecy bezbronnej uciekającej kobiecie z dzieckiem. Kim on k* był, żeby decydować kto ma prawo żyć, a kto nie?
W filmie pojawiają się niedopowiedzenia. Już od paru lat da się zauważyć, że rośnie rzesza ludzi, dla których niedopowiedzenia są równoznaczne z czymś ambitnym i dającym do myślenia. Ja przepraszam, ale w tym filmie nie ma żadnego znaczenia, czy przedstawione wydarzenia miały miejsce naprawdę czy też były skutkiem halucynacji chorego chłopaka. Nie ma też znaczenia kolejna opcja, że to Travis jako jedyny był chory (otworzył drzwi wciągnął do domu ukochanego psa) i to dlatego Will z rodziną chciał uciekać. Jakkolwiek byśmy nie interpretowali, to nie wynikają z tego żadne ciekawe wnioski oraz skutki, bo jak mądrze prawisz, był to film o niczym.

Mam bardzo podobne odczucia. Sam trailer był bardziej interesujący niż film. Mimo tego, że warto docenić grę aktorską, wiarygodność granych postaci, to trzeba przyznać, że cała produkcja wypadła dość nudna, a seans strasznie się dłużył. Naprawdę nie czekałam na żadne zombie, które wyłoni się z lasu, przyziemna akcja, to też świetny pomysł. Wystarczyłoby, żeby choć trochę intrygowało, zaciekawiło, że wiedziałbyś, że nie siedzisz w tym kinie na marne, że jednak coś się wydarzy... a tu nic. Prosty i przewidywalny.

Panie Kolego, przeciętny widz niczego nie musi i ma prawo do własnej oceny, jaka by ona nie była. Jak się chce kręcić niszowe kino i nie zostać oplutym przez przeciętnego zjadacza filmowego chleba, to można dystrybucje swojej produkcji poprowadzić przez kina studyjne, a nie multipleksy- domenę popkornożerców.

Z tym filmem mam ten sam problem, co z "Domem w głębi lasu", nie dostałem tego za co zapłaciłem, miałem ochotę na kino wywołujące emocje, od "Domu..." dostałem kilka uśmiechów, a od "To przychodzi.." trochę napięcia (naprawdę niedużo) i powątpiewanie w to czy jestem we właściwej sali. Masz pretensje do ludzi, że nie czytają recenzji, ja mam pretensje do dystrybutorów, że robią mnie w konia. Nie dziwie się, że niektórzy dają temu "dziełu" 1/10, choć film na to nie zasłużył, widocznie poczuli się oszukani.

Obraz klasę lub dwie niżej od "Babadook" czy "Coś za mną chodzi", które wymieniłeś na początku.

"Panie Kolego, przeciętny widz niczego nie musi" - Jasne zaniżajmy oceny dalej, HEJ! Jesteśmy tylko ogórkami, HEJ!

Rzut oka na filmy, którym dałeś 10/10, pozwala stwierdzić, że jesteś strasznie niekonsekwentny. Zaniżać nie można, ale zawyżać już tak? A może, tutaj szalony pomysł, pozwól oceniać ludziom filmy według ich własnego kryterium?

Mogę Ci uargumentować każdą 10 którą dałem, za to ciężko uargumentować każdą 1 którą niektórzy wystawiają takim filmom jak ten i z tym się zgodzisz. Ja rozumiem dać pi*** jakiejś Kac wawie czy Birdemic ale szczerze, nawet jak ten film nie spełnia oczekiwań to zasługuje na 1?

Według mojego czy Twojego sposobu oceniania nie zasłużył, ale co jeśli "Typowy Janusz" ma skalę zerojedynkową? Podobał się 10, nie podobał 1. Można obśmiać lub nie wchodzić w dyskusję, ale czy nie ma prawa do własnego zdania? W demokracji można być głupcem i to bezkarnie.

Filmweb jest portalem dla wszystkich oglądaczy, a nie tylko wysublimowanych znawców kinematografii. Ja się już z tym pogodziłem dawno temu, Tobie też radzę.

Pozdrawiam

Lubię jechać tych z systemem zero jedynkowym który ssie. Dla mnie ludzie z takim systemem to idioci. I nie trzeba być wysublimowanym znawcą żeby dostrzec kilka pozytywnych aspektów które w każdym filmie (no może prawie każdym) występują. ;) Pozdro

Bardzo kulturalna wypowiedź, każdy może ocenić film na ile chcę, po to właśnie stworzono indywidualną ocenę filmów. Jeżeli w każdym filmie dostrzegasz plusy, a ktoś nie i z tego powodu obrażasz, to jesteś trochę dziwny. Ja oceniam filmy na 1, np. te propagandowe. Jeszcze napisz, że ktoś kto ocenia film na 2, a ty ten sam na 8, jest osobą, która nie ma pojęcia o kinie.

Nie no, lepiej zawyżajmy, bo z sobie tylko znanych powodów na stolec mówimy "papu" i jeszcze przekonujemy innych, że widocznie mają słabe kubeczki smakowe, skoro nie nie potrafią się nim delektować.

ciebie ktoś ma brać na poważnie jak rozdajesz dyszki american pie? XD

Z pewnością bardziej niż dorosłego chłopa, który do swoich wypowiedzi wstawia "XD".

Zrozum człowieku, że filmy ocenia się adekwatnie do ich gatunku. Przynajmniej ja tak robię. Ja wiem, że nie brakuje filmwebowych hrabin, które dyszki rezerwują tylko dla filmów psychologicznych oraz takiego badziewia jak "To przychodzi po zmroku", w którym widzą coś, co sobie sami wmawiają. To nie znaczy jednak, że każdy taki jest. "American Pie" to komedia, a konkretnie komedia wulgarna, z tzw. klozetowym humorem. Jest to przełomowa seria w swoim gatunku i jest swego rodzaju klasykiem, który bawi miliony osób.

Uwielbiam takich jak ty, którzy gdy zobaczą, że ktoś dał "9", albo "10" produkcji typu "American Pie", albo "Transformers" to białej gorączki dostają i oceny te traktują, jako argument podczas dyskusji. Mnie nic nie obchodzi, jakim filmom wystawiasz dyszki. Rozmawiamy tu o konkretnym filmie, który wg. mnie jest beznadziejny (co uargumentowałem kilkukrotnie), więc zasłużył u mnie na 1.

PS Swoją drogą, fajne jest to, że tacy jak ty, zawsze wychwytują u innych dyszki przy tych filmach, które akurat wam są na rękę podczas pisania komentarzy. No tak, przecież dyszkę wystawiłem tylko "American Pie" ;)

Autopsja też świetna decyzja sędziowska.
Skala ocen jest długa i szeroka i

problem z Tobą przyjacielu jest taki, że Ty dziwnie wysokie noty wystawiasz filmom, które są robione na jeden kopyt - zupełnie jak te dziwne psychologiczne horrory, kture nie straszom #mam #horom #curke. Rozumiem wulgarny humor, rozumiem przełomowość, ale Twoje kino - czyli szeroko pojęty ściek kinematograficzny z dennym humorem, żartami, które słyszeliśmy za dużo razy - kontra filmy, przy których trzeba wysilić chociaż odrobinę mózg. To jest tylko moja opinia, więc naturalnie, że się nie zgodzisz, ale tej, taki mamy klimat. Film będę oglądał dzisiaj i po przeczytaniu komentarzy forumowiczów jeszcze chętniej do niego przysiądę. Pozdrawiam.

Zabawne to co piszesz. Będę od dzisiaj oceniał osobno filmy beznadziejne w skali od 1-10 i osobno arcydzieła, w skali 1-10. Na 10 będę oceniał wszystkie filmy naj. Najlepsze, gorsze i najbardziej przeciętne.

A, przy okazji, nie pomyliłeś czasem gatunków?

Bardzo dobrze zdiagnozowałeś niektórych "znawców" na filwebie - podpisuję się pod tym rękami i nogami. :)
Co to tego filmu, to 1/10 bym nie dał, ale tak 3-4/10 już jak najbardziej - słabe to było po prostu.

"Nauczcie się wreszcie, że horror nie musi spełniać waszych oczekiwań gatunkowych"...Dlaczego od horroru mam nie oczekiwać, że będę się bał, że będzie horrorem?
Tak naprawdę nie ja wybrałem ten film na wieczór, a jeśli idzie o opis filmu to słyszałem tylko , że "chyba horror". Więc nie nastawiałem się na na żaden konkretny gatunek. I nic konkretnego nie otrzymałem..................

Chciałam iść na horror, to prawda. Aczkolwiek jeżeli film byłby dobry to bym nie narzekała. To przychodzi po zmroku był jednak nudny. Rozterki bohaterów miałyby być tym "dobrym aspektem filmu", ale ciężko się nimi przejmować bez zapałania jakąkolwiek sympatią do bohaterów. Mogliby wszyscy zginąć naraz i nawet bym się nie przejęła. Jedyną postacią, która była sympatyczna to pies.
W filmie nie dzieje się nic godnego uwagi. Był moment, gdzie ich napadli na drodze i ta podróż mogłaby być ciekawa, ale oczywiście została raczej pominięta. Nawet te koszmary młodego bohatera nie nadawały żadnego poczucia zagrożenia. Wiadomo było, że to sny, obudzi się i koniec niebezpieczeństwa.
Gdy weszły napisy, to wyraźnie było słychać konsternację ludzi dokoła.

Dokładnie te same reakcje były na seansie, w którym miałem (nie)przyjemność uczestniczyć. Widocznie jest to kino na tyle "ambitne", że trzeba się delektować minimalizmem rzucanym z ekranu. Jednym to odpowiada, innym nie, ale oczywiście "kinofile" muszą pouczać jak mamy oglądać film.

Hahaha, zgadzam się w całości. Niestety kinofili tu nie brakuje. Aż dziwi mnie to, że siedzą na takim pospolitym portalu jak ten. Powinni sobie osobną stronę założyć, gdzie będą dyskutować o takich AMBITNYCH dziełach jak to i oszukiwać samych siebie oraz innych, że to genialne produkcje, z ukrytym przekazem ;)

Ty wiesz, że mordercza opona też taki przekaz ma i że to kawał dobrego, satyrycznego kina, który wyśmiewa wszystkie Twoje przełomowe i klasyczne komedie xD?

Tak samo jak dzieciarni, oceniającej film po klasyfikacji.

To fakt. Ja nie spodziewałem się niczego. Zacząłem się nawet obawiać, że będzie to typowa leśna wyżynanka, ale nie - horror psychologiczny. OK. Ale słaby. Nudny i banalny.

Dlatego, że to nie wyznacza gatunku?

Dlaczego od razu "filmwebowych znawców"? Zwykli ludzie, tak jak czy ty, którym kino międzygatunkowe się nie podoba. I co mają do tego krytycy? Zawsze odnosisz się do ich opinii czy raczej tylko wtedy, gdy pokrywa się z twoją?
I skąd ten impertynencki ton: "Nauczcie się wreszcie!"? Przecież to zdanie z automatu sprawia, że stajesz jasno oświeconym Kacprem-prorokiem przed tłuszczą idiotów, którzy muszą przyznać, że film jest dobry, pomimo tego, co o nim sądzą, nawet w kwestiach gatunkowych. Wrzucasz wszystkich do jednego worka, ba, nawet masz czelność przerzucać animozje na inne dyskusje, które nigdy się nie odbyły (wtręt o innych gatunkach).
Najlepsze jest jednak to, że internetowi Janusze pomyślały:
"Dokładnie tak, hipsterska hołota, nic się nigdy nie podoba! Leci lajk!"

Wtrętu o koszu od dziewczyny nie skomentuje, bo to już totalna gimb erystyka

Najlepsze jest to, że ten film nie jest nawet niczym ambitnym, wymagającym inteligencji, cierpliwości itd, tylko to prosta historyjka, w której jedyne rzeczy, które są do interpretacji nie są nawet ważne xD

Heh dobre. Tylko widzisz. Są tu tak "ambitni" widzowie, że nawet w takim prostym filmie w którym wszystko podane jest na tacy. Doszukują się sensu i nie mogą go zrozumieć :D :D

Oczywiście, bo jak film jest "niezależny" to podniecanie się nim jest obowiązkowe. Mimo, że scenariuszowo jest na poziomie mizernego odcinka The Walking Dead

Zgadzam się w 100%. Obecnie panuje moda na to, aby szmirowate filmy oceniać wysoko, wmawiając innym, że ich nie zrozumieli. Autorzy takich postów uważają się jakichś wielkich znawców, którzy potrafią doszukać się w syfie czegoś, czego pospolity Kowalski nie widzi. Ile to ja się naczytałem o tym, że jakiś film jest "dramatem psychologicznym", że "trzeba ruszyć mózgiem, aby go zrozumieć". O dziwo, takie komentarze są zawsze pod tragicznymi produkcjami ;)

Niektórym ciężko jest pogodzić się z tym, że zmarnowali kasę na bilet, albo przynajmniej czas i wmawiają sobie coś, w co sami nie wierzą. Inni z kolei, lubią zgrywać ważniaków i popisują się na filmwebie. Są jeszcze tacy jak Ty, czy ja, którzy na stolec mówią "stolec", a nie "papu" :D

slawmm, z Twojej perspektywy gówno to gówno, z perspektywy muchy to jedzenie. Więc może nie warto zamykać się na pewne spojrzenia i opinie, które nawet mogą nie być Ci bliskie. Dzięki temu będziesz miał szersze spojrzenie na całość.

Co do filmu, nie jest to szmira, stolec etc. To bardzo przyzwoity film i już tłumacze dlaczego. Jak starałeś się wczuć w klimat, to jestem ciekawy co poczułeś w momencie kiedy Will siedział na Paulu i okładał go niemalże do nieprzytomności (pod koniec filmu). Nie pomyślałeś przypadkiem - Sarah strzelaj, bo go w końcu zatłucze na śmierć? Moim zdaniem o to w tym filmie właśnie chodzi - nie o to "jak ludzie radzą sobie w obliczu apokalipsy", a raczej o relatywizm moralny, który bierze górę w różnych momentach.

Moim również zdaniem, przez cały film czuć dziwny niepokój i napięcie (mówiłeś, że tego brakuje). Szczególnie kiedy na ekranie pojawiał się Travis. Nie opuszczało mnie praktycznie przez cały seans poczucie, że cholera coś tu się niedobrego wydarzy. I nie chodziło tu o hordę zombie, która zaatakuje ich tylko coś co wydarzy się właśnie między mieszkańcami domu. I to była kolejna wielka wartość tego filmu, że tak dobrze udało się oddać niepokój.

Z jednym muszę się z Tobą zgodzić. Jeżeli jesteś fanem rozrywki typu "Autopsja Jane Doe" i dla Ciebie to jest wyznacznik gatunku "horror" to masz rację, że mogłeś poczuć się oszukany. Nie było strachów, duchów, demonów, wyskakujących potworów z szafy lub spod łóżka. Tylko w takim razie mam pytanie do Ciebie - czemu oglądasz horrory? Człowiek z reguły lubi się bać, lubi jak lęk powoduje coś nadprzyrodzonego, niewytłumaczalnego a przez to odrealnionego. Bo wtedy "boi się w bezpiecznych warunkach". W przypadku tego filmu, lęk był absolutnie realny, prawdziwy, wręcz pierwotny i wychodząc z kina zastanawiasz się czy w przypadku takich wydarzeń zachowałbyś się w sposób moralnie uzasadniony czy może górę by wziął właśnie relatywizm. Więc skoro oglądasz horrory bo lubisz się bać, to ten film tym bardziej powinien sprawić Ci frajdę. A skoro nie sprawił to moim zdaniem, obejrzałeś go zbyt płytko, może nie wczułeś się w klimat, nie postawiłeś się na miejscu bohaterów, brakło empatii. Absolutnie nie mówię, że to źle. Ale może spróbuj obejrzeć ten film raz jeszcze, na spokojnie, może w domu, sam w ciemnym pokoju. A przede wszystkich w uwagą. Daj znać, jakie wówczas będziesz miał wrażenia i na ile wówczas oceniasz ten film. pozdr

Bzdura. Epidemia przedstawiona w filmie jest równie realna i prawdopodobna jak wstające w prosektorium zwłoki. Strach równie abstrakcyjny.

keeveek Ty głupku XDDD

Zgadzam się!

Haha, uwielbiam takich KRYTYKÓW FILMOWYCH jak Ty. Wychodząc z kina (jakąś godzinę temu) wiedziałem, że na filmwebie pojawi się parę postów, których autorzy będą wmawiać innym, że nie zrozumieli filmu, że są mało inteligentni itp.

Ustalmy parę faktów:

1. Ludzie, którzy poszli do kina zostali OSZUKANI przez dystrybutora. Skoro jesteś takim znawcą kina, to powinieneś wiedzieć, co to jest horror. Widziałeś tu zjawiska paranormalne? Czułeś atmosferę grozy? Zapewne nie, więc nie pisz bzdur. To tak jakbyś poszedł do wypożyczalni samochodów, poprosił o auto sportowe (nie znając się na markach i modelach), a dostał Fiata Pandę. Też byś przyjął tłumaczenie: "Ojej, widocznie nie potrafię dobrze prowadzić auta, skoro nie poczułem, że to sportowa fura".

2. W tym filmie nie dzieje się nic. Po ok. 30 minutach pogodziłem się z tym, że zostałem oszukany i nie jest to żaden horror. Zacząłem nastawiać się na dramat. Niestety rozczarowałem się po raz drugi. Nie jest to ani horror (nie straszy), ani dramat (nie ma żadnej dramaturgii, nie współczujemy bohaterom, są nam obojętni, tak jak ich losy), ani thriller (nie trzyma w napięciu). To, że padła jedna wzmianka o tym, że ulice są opuszczone i nikt nie widział żadnych ludzi, to trochę za mało, aby stworzyć postapokaliptyczny klimat. Równie dobrze można w "Plebanii" dać jeden odcinek, w którym wszyscy siedzą w kościele, chrzanią o tym samym, co w innych odcinkach, ale raz ktoś wspomni o tym, że na zewnątrz panuje koniec świata. Litości...

3. To, że będziesz wmawiał sobie i innym, że jest to głębsze dzieło, nie zmieni niczego. Ten film to typowy skok na kasę - "nakręćmy film nudny, o niczym, zróbmy mroczny trailer i plakat, napiszmy, że to horror i wypuśćmy go w okresie wakacyjnym". Sukces murowany.

4. Ludzie wychodzili z kina zażenowani, klnęli. Pierwszy raz spotkałem się z taką reakcją.

Trudno, wyszła szmira warta zapomnienia. Podobał Ci się ten film? Spoko, każdy ma prawo ocenić go jak chce. Tylko błagam, nie wmawiaj innym bzdur, w które chyba sam nie wierzysz. W podobnej tematyce, ale 100 razy lepszy, mroczniejszy, trzymający w napięciu (i też bez większych scen akcji) oraz z genialnym zakończeniem jest film "Hidden". Jego oceniłem wysoko, bez doszukiwania się na siłę tego, że to pewnie jakiś głębszy film. Co to za durna moda, na dopatrywanie się w szmirach jakiegoś ukrytego sensu, albo psychologicznego dramatu?

Dochodzi jeszcze Cloverfield Lane 10, który zjada ten śmieszny filmik bez popitki I to pomimo tego, że sam Cloverfield lane nie jest jakiś wybitny.

Hm, co do tego to nie mogę się zgodzić :D Tzn. byłby nawet nie taki zły, gdyby nie robiono wokół niego fałszywej otoczki, iż będzie powiązany z "Cloverfield" (znanym też jako "Project: Monster"). Niestety to, co działo się pod koniec filmu załamało mnie. O "koktajlu mołotowa" (szczegółów nie zdradzę, bo może dla kogoś okażą się spoilerem) nie wspomnę. Natomiast sama otoczka i atmosfera siedzenia w piwnicy / schronie, jak najbardziej na plus.

"cloverfield" i "cloverfield lane 10" to 2 rozne filmy
w cloverfield lane 10 faktycznie przez wiekszosc filmu siedza w jakims schronie. z tym, ze tamten film jest o wiele lepszy moim zdaniem

zgadzam się w 100%.

popieram w 100% dużo osób po seansie w kinie czuła się oszukana i było to widać po reakcjach! i nie były to małolaty lub widzowie dla których horror musi się zaczynać od: grupa nastolatków wyrusza do lasu na wycieczkę i gubią drogę. Zwiastun plakaty nastawiały widza na coś innego.

Oglądając trailer zastanawiałem się czy "to" faktycznie przyszło o zmroku, czy też były to urojenia bohaterów?

Wydaje mi sie ze kluczem do zrozumienia filmu jest obraz w rodzaju danse macabra ktory nie przez pr ypadek jest bardzo dlugo krecony i pokazywany z deatalmi a potem kamera zabiera nas poza dom w nocy... Czyli pierwotne ludzkie strachy przed mrokiem i owa smiercia przed ktora uciekaja glowni bohaterowie tak bardzo ze ich dopada - stajemy sie tyn czego sie najbardziej boimy. Kwestia masej jak tu ktos poruszył ze mogli sie zarazic przez dotyk to celowe pokazanie jak beznadziejnie probojemy walczyc z prawami swiata.

No ale to trzeba oglądać z takim nastawieniem. Debile przekonani o własnej wyższości nad światem pewnie w tych swoich małych móżdżkach myślą "ch*j tam ja bym się nie zaraził, ja bym sobie poradził". Dokładnie tak samo jak z "The Witch" każdy śmichy chichy ale jakby żyli w XVI wieku to by się chyba nie uśmiechało na myśl o wiedźmach i klątwach.

Horrory dla mas to muszą być z potworkami i krwią i krzykiem i oni to oglądają i myślą, że to straszne, a ile można ciągle oglądać te same schematy? Jak już ktoś znajdzie na tyle jaj żeby odejść od schematów to "oni wychodzą i klną". Dobrze, że są jeszcze ludzie, którzy wiedzą jak nakręcić porządny horror.

Nie, nie, nie, nie, nie. Dobrze zrozumiałem, że film jest o strachu przed ciemnością, niepewnością i nieuniknionym. Ale on był po prostu nudny, bohaterowie nie budzili zainteresowania, a cała sytuacja była niejasna i wątpliwa.