Tokijska opowieść

Najsłynniejszy, najlepszy i w ogóle jedno z arcydzieł wszechczasów japońskiego kronikarza codziennego, zwykłego życia klasy średniej nie jest tylko utworem jak to wynika z opisu o różnicach pokoleniowych między podstarzałymi rodzicami a ich zapracowanymi dziećmi. To jest tylko wierzchnia warstwa filmu bo druga, ukryta,...

Będąc oszczędnym: Bardzo mądry film. Zaskakujące bo wrażenie zaraz po seansie nie jest porażające, a jednak w głowie potrafi siedzieć przez następny tydzień i zmusza do refleksji. Trochę też motywuje do zweryfikowania swojego stanowisko względem najbliższych osób każdemu człowiekowi, dla których często jesteśmy bardzo...

tym bardziej tego rodzaju traktaty utwierdzają swoją aktualność...

Czarno-biały hermetyczny obraz o człowieku zamknięty w japońskiej rzeczywistości,minimalizm środków wyrazu,statyczny obraz, głębia, nostalgia.
Yasujirô Ozu składa hołd zwykłemu człowiekowi, pochyla się nad nim, otacza opieką i słucha, skupia się na detalach i czynnościach dnia codziennego, dostrzega drobnostki,...

Po 16 filmach Ozu jakie udało mi się zobaczyć, ten prezentuje się najbardziej wyraziście pod względem fabularnym i wizualnym. Materiał filmowy sowicie czerpie ze wcześniejszych produkcji japońskiego reżysera, obszernie rozszerzając symboliczną realizację obrazu, jak i wszelakie rozpiski scenariuszowe przy zobrazowaniu...