mocno zróżnicowanymi. Zarazem można lubić i nie lubić głównego bohatera. Lubić za to że jest naturalny przed kamerą, nie lubić, za to że zranił swoją żonę. Wszystko na końcu dobrze się kończy, choć zadra w sercu żony głównego bohatera, będzie do końca życia. Widz nie wie do końca jak mocno zranił swoją żonę, ale te emocje, które prezentuje Barbara widać, że cierpiała przez męża bawidamka, który zrobił sobie skok w bok na 8 lat, by po swoich wojażach z inną kobietą wrócić do żony. Niezwykle przejmujące 18 minut, przepełnione, bólem, żalem, pretensjami, ogólnym zniechęceniem. Warto obejrzeć sympatycznych starszych wiekiem bohaterów, którzy w 45. rocznicę ślubu postanawiają rozwiązać i wyjaśnić problemy, które ich trapią.