Na ten tytuł poszedłem do kina dość przypadkowo - usłyszałem o nim od znajomej, a miałem możliwość się wybrać do kina i skorzystałem z okazji. No cóż - film raczej nie zachwyca, bo to wyświechtane ghost story, ale ostatecznie można zerknąć. Dużo tutaj ogranych jump-scenek, ale niektóre są niezłe i zaskakują - w paru miejscach skoczyłem. Niestety, jak wspomniałem - "Winchestera" zabija przewidywalność i powielanie klisz. Sceptyczny doktorek, który nie wierzy i facetka nawiedzana przez duchy. Oczywiście potem wspólnie i w porozumieniu ramię w ramię walczą z upiorami i jak zwykle przewija się motyw zemsty zza grobu, zadośćuczynienia itd. Oczywiście musiała być scena jak we dwójkę walczą z "bossem" duchów w jednym pomieszczeniu, gdzie przewracają się przedmioty, łopoczą zasłony w oknach itd. No i niestety w połowie produkcja jest nudnawa - przysypiałem na niej. Pierwszy raz podczas wizyty w kinie mi się to zdarzyło. A całe wykreowanie posiadłości i opowiadanej historii jakieś nieprzekonujące. Niby na faktach i mamy poważny ton, ale ciężko to kupić skoro co chwilę wyskakują zewsząd duchy, a sam dom jest jakoś mało wiarygodnie pokazany. Zajeżdża tutaj dekoracjami i sztucznym tłem. Podobny jest do prawdziwej posiadłości, ale jakoś nieumiejętnie to pokazano. Tyle ciemnych korytarzy, pokoi, a jakoś napięcia nie ma ani uczucia klaustrofobii czy zagubienia w niezbyt przyjaznym budynku. No "Winchester" to nieco zmarnowany potencjał - jest to niemalże amatorski horror, który jedzie schematami z ogranymi wątkami. Z pewnością nie jest to udany tytuł, ale nie jest także zły. Straszak jakich wiele - niczym nie zaskoczy ani nie zniechęci. Do piwa można zobaczyć, ale nic więcej. Powinienem ocenić na 4/10, ale za parę niezłych i trzymających w napięciu scen i szczątkowy klimat dam 5/10.