Faik to emerytowany leśniczy, człowiek, któremu podporządkowują się wszyscy będący w jego otoczeniu ludzie; jedyny, który pozostał na ojczystej ziemi. Na sześć miesięcy w roku przyjeżdża tu jego brat Mehmet z rodziną, a starego Faika właśnie odwiedził syn z wnukami, Canerem i Zaferem. Trzy pokolenia mężczyzn zasiadają razem przy ognisku, by celebrować wspólny czas, popijając rakiję.