"Zabicie świętego jelenia" to najbardziej klasyczny pod względem ram gatunkowych film Lanthimosa, tym samym najbardziej przystępny narracyjnie, bo oparty na prostym koncepcie wyjściowym. Warto jednak pamiętać, że to nadal kino w pełni autorskie, zrodzone z tradycji Greckiej Nowej Fali, więc nie idące na kompromisy i unikające subtelności, a ponadto podszyte mocno surreliastycznymi dialogami i czarnym humorem. Nie jest to zatem produkcja dla wszystkich, ale gatunkowe "shockery" podporządkowane zostają tu konwencji i wykorzystane znacznie bardziej świadomie, niż poprzednio. więcej

"Zabicie świętego jelenia" zdaje się dosyć mocno osiadać w tradycji antycznej. Nawiązuje do Eurypidesowskiej tragedii – "Ifigenia w Taurydzie", a przy okazji koresponduje z wielkim dziełem Arystotelesa – "Poetyką". Lanthimos traktuje jednak oba te utwory bardzo niekonsekwentnie i wybiórczo, sklepia z nich fragmenty i próbuje traktować, jako koherentną całość. więcej