FN: Przęgląd filmów z Jadwigą Smosarską
Informacja nadesłana przez organizatora / 18-09-2008 12:47
W 110. ROCZNICĘ URODZIN znakomitej aktorki kina przedwojennego, Jadwigi Smosarskiej, ILUZJON FILMOTEKI NARODOWEJ zaprasza na przegląd filmów z jej udziałem.
23 września, we wtorek o godz. 19.30 (dokładnie w dniu przypadającej rocznicy) zapraszamy na wieczór inaugurujący przegląd.
Zaprezentowany zostanie film dokumentalny "Jadwiga Smosarska" Nataszy Źiółkowskiej-Kurczuk, (wyprodukowany w tym roku przez TVP Lublin) a także fragmenty przedwojennej kroniki PATa z 1929 r. i powojennej POLSKIEJ KRONIKI FILMOWEJ z 1958 r.
Po filmie o Jadwidze Smosarskiej i jej filmach będzie opowiadać prof. Małgorzata Hendrykowska autorka obszernej biografii aktorki wydanej niedawno przez Wydawnictwo Naukowe UAM. Książkę – w promocyjnej cenie (z autografem autorki) będzie można kupić w czasie trwania przeglądu.
Wieczór ubarwi muzycznie duet Zbigniew Rymarz i Wojciech Machnicki wykonując słynne szlagiery: Od miłości nikt się nie wykręci z filmu "DWIE JOASIE" i O’key z filmu "CZY LUCYNA TO DZIEWCZYNA?".
W hallu kina będzie można obejrzeć wystawę poświęconą Jadwidze Smosarskiej. Prócz fotosów i zdjęć filmowych prezentowane będą plakaty, przedwojenne programy filmowe i inne materiały dokumentacyjne ze zbiorów Filmoteki Narodowej (w sumie na wystawę złoży się około 200 materiałów ikonograficznych).
28 września w niedzielę, do filmu niemego "TAJEMNICA STAREGO RODU" na klarnecie amplifikowanym i przetwarzanym zagra Paweł Samburski.
W programie przeglądu znalazło się w sumie 8 filmów z dorobku aktorki. Każdy z nich reprezentuje odmienny gatunek filmowy (od romansu historycznego, poprzez dramat psychologiczny, po komedię) co dało aktorce możliwość zaprezentowania całej gamy środków aktorskich jakimi dysponowała i udowodnienia swego kunsztu i możliwości.
HARMONOGRAM PRZEGLĄDU:
23.IX "JADWIGA SMOSARSKA" (dok) r. Natasza Ziółkowska-Kurczuk, Polska 2008 / KRONIKA PAT, 1929 / POLSKA KRONIKA FILMOWA, 1958
24.IX "PROKURATOR ALICJA HORN" r. Michał Waszyński, Marta Flantz, Polska 1933 49’
25.IX "CZY LUCYNA TO DZIEWCZYNA?" r. Juliusz Gardan, Polska 1934 79’
26.IX "DWIE JOASIE" r. Mieczysław Krawicz, Polska 1935 87’
27.IX "JADZIA" r. Mieczysław Krawicz, Polska 1936 77’
28.IX "BARBARA RADZIWIŁŁÓWNA" r. Józef Lejtes, Polska 1936 96’
28.IX "TAJEMNICA STAREGO RODU" r. Zbigniew Gniazdowski, Emil Chaberski, Polska 1928 97’
29.IX "SKŁAMAŁAM" r. Mieczysław Krawicz, Polska 1937 82’
30.IX "UŁAN KSIĘCIA JÓZEFA" r. Konrad Tom, Polska 1937 82’
Jadwiga Smosarska
Wiele nazwisk gwiazd przedwojennego polskiego kina odeszło dziś w całkowite zapomnienie. Znają je tylko filmoznawcy i najzagorzalsi kinomani. Nie dotyczy to jednak Jadwigi Smosarskiej. Jej gwiazda ciągle jeszcze błyszczy mocno, i ciągle jeszcze można znaleźć wielu wielbicieli jej talentu i urody.
Co sprawia, że jej niebywała popularność, jaką cieszyła się u publiczności przedwojennej przetrwała próbę czasu? W przypadku starszego pokolenia ten sentyment jest zrozumiały. W przypadku ludzi wychowanych i ukształtowanych w warunkach Polski powojennej – ludowej i socjalistycznej, sprawa zapewne wygląda nieco bardziej zawile. Ale jedno wydaje się niepodważalne – ani aktorska ekspresja Smosarskiej ani filmy z jej udziałem (przynajmniej większość) nie poddały się próbie czasu. I mimo, że aktorka występowała w filmach niezbyt ambitnych i trudnych do zakwalifikowania do kanonu sztuki filmowej, ich niepowtarzalny, pokryty szlachetną patyną urok uwodzi do dziś. Można się zżymać na poziom kinematografii przedwojennej, na powtarzanie schematów popularnego kina amerykańskiego, na sztampę i schematyzm ale z biegiem lat coraz przyjemniej te filmy się ogląda. Tę przyjemność zapewniają też aktorzy – nieco zakurzeni gwiazdorzy, amanci i amantki, w których kochało się pokolenie dzisiejszych 80-latków. Pośród nich Jadwiga Smosarska dzierży pozycję niekwestionowanej gwiazdy pierwszej wielkości.
Aktorka urodziła się 23 września 1898, zatem w tym roku obchodzimy 110. rocznicę jej urodzin. Wychowała się we wsi Jurki, gdzie jej ojciec był administratorem majątku szwagra. W 1905 r. przeniosła się wraz z rodzicami do Warszawy. Aktorstwa uczyła się w Warszawskiej Szkole Dramatycznej. Debiutowała w 1918 roku na deskach scenicznych ale już w 1919 r. grała w filmie fabularnym "Dla szczęścia" – niestety nieukończonym. Kolejne filmy, w których brała udział, jako już aktorka zawodowa, to głównie filmy patriotyczne i melodramaty. Niewiele z tych filmów przetrwało. Równolegle Smosarska występowała na deskach scenicznych m. in. Teatru im. Słowackiego, Teatru Miejskiego w Bydgoszczy, Teatru Małego we Lwowie, a także Teatru Narodowego w Warszawie. W 1930 roku, szykując się na nadejście kina dźwiękowego, pobierała lekcje śpiewu. Pierwszym filmem, w którym publiczność mogła usłyszeć jej głos był patriotyczny obraz "Na Sybir" Henryka Szaro z 1930 r. Kino dźwiękowe przyniosło jej jeszcze większą popularność. Takie filmy, jak "Czy Lucyna to dziewczyna?" Juliusza Gardana (1934), "Dwie Joasie" (1935) i "Jadzia" (1936) Mieczysława Krawicza, a także "Barbara Radziwiłłówna" Józefa Lejtesa zapewniły jej wielokrotnie zdobywany tytuł "królowej polskiego ekranu" w plebiscytach publiczności.
Niemałym wydarzeniem towarzyskim był ślub Smosarskiej z inżynierem Zygmuntem Protasiewiczem. Małżonkowie zamieszkali w obszernym domu przy Naruszewicza 15 istniejącym po dziś dzień.
Po raz ostatni wystąpiła Smosarska w filmie "Ułan księcia Józefa" Konrada Toma, komedyjce historycznej z 1937 roku. Po wybuchu wojny małżeństwo Protasiewiczów, poprzez Łotwę, Szwecję, Norwegię dotarło do Stanów Zjednoczonych. Jadwiga Smosarska występowała przed publicznością polonijną a także w Polskim Teatrze Artystów. Uczestniczyła w przeglądach własnych filmów. Pomagała Polakom na obczyźnie i w kraju. W 1958 r. odwiedziła Warszawę, gdzie przyjmowana była entuzjastycznie przez swoich wielbicieli. Kolejne przyjazdy do Polski to swego rodzaju podróże sentymentalne. Aktorka nie szukała rozgłosu. W 1960 r. w warszawskim kinie Iluzjon oglądała swe filmy w tłumie publiczności.
Ostatecznie Protasiewiczowe decydują się na powrót do Polski. W 1966 r. kupili w Warszawie mieszkanie. Niestety nie zdążyli w nim zamieszkać. Jadwiga Smosarska umarła 1 listopada 1971. Została pochowana w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim.
23 września, we wtorek o godz. 19.30 (dokładnie w dniu przypadającej rocznicy) zapraszamy na wieczór inaugurujący przegląd.
Zaprezentowany zostanie film dokumentalny "Jadwiga Smosarska" Nataszy Źiółkowskiej-Kurczuk, (wyprodukowany w tym roku przez TVP Lublin) a także fragmenty przedwojennej kroniki PATa z 1929 r. i powojennej POLSKIEJ KRONIKI FILMOWEJ z 1958 r.
Po filmie o Jadwidze Smosarskiej i jej filmach będzie opowiadać prof. Małgorzata Hendrykowska autorka obszernej biografii aktorki wydanej niedawno przez Wydawnictwo Naukowe UAM. Książkę – w promocyjnej cenie (z autografem autorki) będzie można kupić w czasie trwania przeglądu.
Wieczór ubarwi muzycznie duet Zbigniew Rymarz i Wojciech Machnicki wykonując słynne szlagiery: Od miłości nikt się nie wykręci z filmu "DWIE JOASIE" i O’key z filmu "CZY LUCYNA TO DZIEWCZYNA?".
W hallu kina będzie można obejrzeć wystawę poświęconą Jadwidze Smosarskiej. Prócz fotosów i zdjęć filmowych prezentowane będą plakaty, przedwojenne programy filmowe i inne materiały dokumentacyjne ze zbiorów Filmoteki Narodowej (w sumie na wystawę złoży się około 200 materiałów ikonograficznych).
28 września w niedzielę, do filmu niemego "TAJEMNICA STAREGO RODU" na klarnecie amplifikowanym i przetwarzanym zagra Paweł Samburski.
W programie przeglądu znalazło się w sumie 8 filmów z dorobku aktorki. Każdy z nich reprezentuje odmienny gatunek filmowy (od romansu historycznego, poprzez dramat psychologiczny, po komedię) co dało aktorce możliwość zaprezentowania całej gamy środków aktorskich jakimi dysponowała i udowodnienia swego kunsztu i możliwości.
HARMONOGRAM PRZEGLĄDU:
23.IX "JADWIGA SMOSARSKA" (dok) r. Natasza Ziółkowska-Kurczuk, Polska 2008 / KRONIKA PAT, 1929 / POLSKA KRONIKA FILMOWA, 1958
24.IX "PROKURATOR ALICJA HORN" r. Michał Waszyński, Marta Flantz, Polska 1933 49’
25.IX "CZY LUCYNA TO DZIEWCZYNA?" r. Juliusz Gardan, Polska 1934 79’
26.IX "DWIE JOASIE" r. Mieczysław Krawicz, Polska 1935 87’
27.IX "JADZIA" r. Mieczysław Krawicz, Polska 1936 77’
28.IX "BARBARA RADZIWIŁŁÓWNA" r. Józef Lejtes, Polska 1936 96’
28.IX "TAJEMNICA STAREGO RODU" r. Zbigniew Gniazdowski, Emil Chaberski, Polska 1928 97’
29.IX "SKŁAMAŁAM" r. Mieczysław Krawicz, Polska 1937 82’
30.IX "UŁAN KSIĘCIA JÓZEFA" r. Konrad Tom, Polska 1937 82’
Jadwiga Smosarska
Wiele nazwisk gwiazd przedwojennego polskiego kina odeszło dziś w całkowite zapomnienie. Znają je tylko filmoznawcy i najzagorzalsi kinomani. Nie dotyczy to jednak Jadwigi Smosarskiej. Jej gwiazda ciągle jeszcze błyszczy mocno, i ciągle jeszcze można znaleźć wielu wielbicieli jej talentu i urody.
Co sprawia, że jej niebywała popularność, jaką cieszyła się u publiczności przedwojennej przetrwała próbę czasu? W przypadku starszego pokolenia ten sentyment jest zrozumiały. W przypadku ludzi wychowanych i ukształtowanych w warunkach Polski powojennej – ludowej i socjalistycznej, sprawa zapewne wygląda nieco bardziej zawile. Ale jedno wydaje się niepodważalne – ani aktorska ekspresja Smosarskiej ani filmy z jej udziałem (przynajmniej większość) nie poddały się próbie czasu. I mimo, że aktorka występowała w filmach niezbyt ambitnych i trudnych do zakwalifikowania do kanonu sztuki filmowej, ich niepowtarzalny, pokryty szlachetną patyną urok uwodzi do dziś. Można się zżymać na poziom kinematografii przedwojennej, na powtarzanie schematów popularnego kina amerykańskiego, na sztampę i schematyzm ale z biegiem lat coraz przyjemniej te filmy się ogląda. Tę przyjemność zapewniają też aktorzy – nieco zakurzeni gwiazdorzy, amanci i amantki, w których kochało się pokolenie dzisiejszych 80-latków. Pośród nich Jadwiga Smosarska dzierży pozycję niekwestionowanej gwiazdy pierwszej wielkości.
Aktorka urodziła się 23 września 1898, zatem w tym roku obchodzimy 110. rocznicę jej urodzin. Wychowała się we wsi Jurki, gdzie jej ojciec był administratorem majątku szwagra. W 1905 r. przeniosła się wraz z rodzicami do Warszawy. Aktorstwa uczyła się w Warszawskiej Szkole Dramatycznej. Debiutowała w 1918 roku na deskach scenicznych ale już w 1919 r. grała w filmie fabularnym "Dla szczęścia" – niestety nieukończonym. Kolejne filmy, w których brała udział, jako już aktorka zawodowa, to głównie filmy patriotyczne i melodramaty. Niewiele z tych filmów przetrwało. Równolegle Smosarska występowała na deskach scenicznych m. in. Teatru im. Słowackiego, Teatru Miejskiego w Bydgoszczy, Teatru Małego we Lwowie, a także Teatru Narodowego w Warszawie. W 1930 roku, szykując się na nadejście kina dźwiękowego, pobierała lekcje śpiewu. Pierwszym filmem, w którym publiczność mogła usłyszeć jej głos był patriotyczny obraz "Na Sybir" Henryka Szaro z 1930 r. Kino dźwiękowe przyniosło jej jeszcze większą popularność. Takie filmy, jak "Czy Lucyna to dziewczyna?" Juliusza Gardana (1934), "Dwie Joasie" (1935) i "Jadzia" (1936) Mieczysława Krawicza, a także "Barbara Radziwiłłówna" Józefa Lejtesa zapewniły jej wielokrotnie zdobywany tytuł "królowej polskiego ekranu" w plebiscytach publiczności.
Niemałym wydarzeniem towarzyskim był ślub Smosarskiej z inżynierem Zygmuntem Protasiewiczem. Małżonkowie zamieszkali w obszernym domu przy Naruszewicza 15 istniejącym po dziś dzień.
Po raz ostatni wystąpiła Smosarska w filmie "Ułan księcia Józefa" Konrada Toma, komedyjce historycznej z 1937 roku. Po wybuchu wojny małżeństwo Protasiewiczów, poprzez Łotwę, Szwecję, Norwegię dotarło do Stanów Zjednoczonych. Jadwiga Smosarska występowała przed publicznością polonijną a także w Polskim Teatrze Artystów. Uczestniczyła w przeglądach własnych filmów. Pomagała Polakom na obczyźnie i w kraju. W 1958 r. odwiedziła Warszawę, gdzie przyjmowana była entuzjastycznie przez swoich wielbicieli. Kolejne przyjazdy do Polski to swego rodzaju podróże sentymentalne. Aktorka nie szukała rozgłosu. W 1960 r. w warszawskim kinie Iluzjon oglądała swe filmy w tłumie publiczności.
Ostatecznie Protasiewiczowe decydują się na powrót do Polski. W 1966 r. kupili w Warszawie mieszkanie. Niestety nie zdążyli w nim zamieszkać. Jadwiga Smosarska umarła 1 listopada 1971. Została pochowana w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
