Wybieramy najlepsze filmy i seriale o bezludnej wyspie

Grupa ludzi trafia na bezludną wyspę - to wręcz klasyczna formuła części z tytułów obierających sobie za temat przetrwanie. Serial Amazona "Dzicz" postanawia przełamać ten schemat, tworząc na poły kryminalną tajemnicę skierowaną raczej do młodszej widowni. Każda z dziewczyn, które trafiły na wyspę po przetrwaniu katastrofy samolotu na Oceanie Spokojnym, nie znalazła się na niej bez powodu. Młode bohaterki muszą przeciwstawić się wymogom przetrwania w dziczy, ale także odnaleźć odpowiedzialnych za wszystko, co je spotkało. Serial Sary Streicher w zeszłym roku został skasowany po emisji dwóch sezonów.

Filmy o uwięzieniu na bezludnej wyspie zwykle przyjmują formułę egzystencjalnych dramatów, przejmujących historii o przetrwaniu czy katastroficznych widowisk akcji. "Sześć dni, siedem nocy" to jednak opowieść z innego porządku, w której główną rolę gra rodząca się miłość. Bohaterowie filmu to Robin i Quinn, blondwłosa turystka oraz lokalny pilot, który od czasu do czasu zarabia na transportowaniu pasażerów swoją awionetką. Gdy kobieta musi na jeden dzień urwać się z miesiąca miodowego i wrócić do pracy, jej jedyną nadzieją jest ekscentryczny i gburowaty mężczyzna. Mimo niesprzyjających warunków pogodowych ruszają na niedalekie Thaiti, lecz burza unieruchamia samolot, który rozbija się z dala od cywilizacji. Para zdana tylko na siebie musi przetrwać na bezludnej wyspie, ale także przeboleć obustronną antypatię. Ponoć nienawiści najbliżej do równie silnego uczucia, które w obliczu katastrofy zaczyna rodzić się między rozbitkami... Lekka, pełna gagów komedia stoi na solidnej podstawie - chemii bohaterów odegranych przez Harrisona Forda i Anne Heche.

Wśród tytułów o bezludnej wyspie nie mogło zabraknąć ekranizacji powieści Daniela Defoe. Film "Przygody Robinsona Crusoe" w reżyserii słynnego surrealisty Luisa Buñuela okazał się kasowym sukcesem odebranym równie dobrze przez widownię i krytykę. Historia angielskiego arystokraty, który wyrusza na wyprawę w nieznane i przeżywa katastrofę statku niedaleko wybrzeży Wenezueli została przełożona dość dosłownie. Zdjęcia do filmu powstały w Meksyku - jednocześnie stworzono wersję po angielsku i po hiszpańsku. Główną rolę zagrał nominowany do Oscara Dan O'Herlihy, znany z filmów "Niepotrzebni mogą odejść", "Makbet" czy "RoboCop".

"Castaway on the Moon" to propozycja prosto z Korei Południowej. Znany z filmów Honga Sang-soo "Teraz dobrze, wtedy źle" czy "Samotnie na plaży pod wieczór" Jae-yeong Jeong wciela się w biznesmena-samobójcę, który skacze z mostu do rzeki Han. Przypadkiem trafia na jedną z niezamieszkanych wysepek i próbuje na niej przetrwać. Absurdalna komedia, której reżyserem jest Lee Hae-yeong, to opowieść o nieoczywistej miłości między dwoma egzystencjalnymi rozbitkami - niedoszłym topielcem oraz wycofaną ze społeczeństwa i żyjącą jedynie w wirtualnym świecie kobietą. Trawestacja klasycznych opowieści o samotnikach proponuje coś odmiennego od przyjętych standardów, do których przyzwyczaiło nas europejskie i amerykańskie kino. Podobnie jak w "Człowieku-scyzoryku", to zasługa niewybrednego humoru.

Duet "The Daniels", czyli Dan Kwan i Daniel Scheinert, kroczą ku tegorocznym oscarowym sukcesom ze swoim "Wszystko wszędzie naraz". Ich debiutancki projekt to "Człowiek-scyzoryk", równie abstrakcyjna i egzystencjalna komedia. W filmie Paul Dano wciela się w rozbitka, który znajduje się na bezludnej wyspie. Wobec braku perspektyw na przetrwanie chce popełnić samobójstwo, lecz w ostatniej chwili jego plan spala na panewce. Ponadto na plaży morze wymywa zwłoki topielca (Daniel Radcliffe), który okazuje się niezwykle użytecznym kompanem, dającym nawet szanse na powrót do cywilizacji. Dawka czarnego i abstrakcyjnego humoru nie przysłania myślenia o samym tragicznym temacie filmu. Znakomite role aktorskiego duetu same w sobie przewidują eksplozję popularności najnowszej produkcji z Michelle Yeoh w roli głównej. Obie produkcje potwierdzają, że bogata wyobraźnia Danielsów przyniesie jeszcze niejeden obraz, wobec którego żaden oglądający nie pozostanie obojętny.

Studio Ghibli to marka sama w sobie. Filmy animowane, które wychodzą spod ręki pracujących tam artystów to prawdziwe wizualne perły. O bezludnej wyspie opowiada reżyserowany przez Michaëla Dudoka de Wita "Czerwony żółw". Bezimienny bohater trafia na ląd po katastrofie na morzu. Nie traci czasu i od razu stara się zorganizować życie w nowej sytuacji. Podporządkowuje się jasnemu celowi - musi uciec z wyspy i powrócić do domu. Wyspa kryje przed nim przeróżne tajemnice, które powoli ujawniają to poetyckie oblicze świata przedstawionego i samej fabuły. Twórcy zdecydowali się bowiem na ryzykowny zabieg: brak dialogów. Akcja opisywana za pomocą wizualiów i ścieżki dźwiękowej musi być więc zrozumiana uniwersalnie. W takim wydaniu namacalne spotkanie człowieka z naturą nie jest wyłącznie historią o przetrwaniu. To zdecydowanie wyjątkowa produkcja, która może trafić do zarówno do cierpliwych widzów młodszych, jak i tych starszych.

Ekranizacja powieści Williama Goldinga "Władca much" rozgrywa się na bezludnej wyspie. Grupa nastolatków ocalonych z katastrofy lotniczej próbuje przetrwać. Przyjaźń powoli zaczyna przemieniać się w nienawiść, gdy między chłopcami narastają kolejne konflikty. Widz obserwuje to w napięciu - przecież bohaterowie to jeszcze dzieci. Film Harry'ego Hooka powtarza najbardziej zatrważające motywy z książki i tak jak ona jest studium przypadku, przykładem fikcyjnego socjologicznego eksperymentu. Hierarchia tworzona w zamknięciu przez chłopców, a raczej jednostki sprowadzone do swoich pierwotnych instynktów uwalnia te najbardziej niepokojące elementy powieści Goldinga - temat odczłowieczenia w obliczu walki o przeżycie. W rolach młodocianych bohaterów filmu m.in. James Badge Dale, Chris Furrh, Danuel Pipoly i Balthazar Getty.

Pokiereszowany Jack (Matthew Fox) budzi się w bambusowym lesie. Powoli podnosi się, otrzepuje z resztek roślinności, rusza przed siebie. W końcu wybiega na plażę - nieskazitelnie piękną, niczym z ulotek biur podróży. Po chwili okazuje się, że trafił na niezamieszkaną wyspę, a samolot, którym jeszcze niedawno podróżował, leży w kawałkach na brzegu oceanu. Ikoniczny serial J.J. Abramsa rozpoczyna śmierć i katastrofa lotnicza, a to dopiero początek wrażeń. Rozbitkowie muszą stać się członkami grupy, aby wspólnie odnaleźć drogę do domu. Na przeszkodzie stanąć mogą jedynie oni sami, a także miejsce odosobnienia, wyspa, która - podobnie do samych bohaterów - skrywa swoje mroczne tajemnice. Jedna wielka niewiadoma trzymała oddanych widzów przed telewizorami do ostatniego odcinka, jednocześnie tworząc fanatyczną społeczność do dziś żyjącą "Zagubionymi".

Drugi wspólny film Toma Hanksa i Roberta Zemeckisa to "Cast Away - poza światem", słynna opowieść z przełomu wieków o pracowniku firmy kurierskiej, który w wyniku katastrofy samolotu trafia na bezludną wyspę. Z wraku udaje mi się uratować jedynie kilka paczek, w tym piłkę marki Wilson, czyli nowego najlepszego przyjaciela. Życie na środku oceanu oczywiście jest bezwzględną walką o przetrwanie - zdobycie jedzenia i pitnej wody, zbudowanie schronienia i własnoręczne rozpalenie ognia - ale również niestrudzonym bojem o podtrzymywanie własnego człowieczeństwa. Kim będzie bowiem mężczyzna, jeśli w ekstremalnych warunkach nie zachowa własnego "ja"? Chuck Noland to filmowo znakomity bohater. Zagrany brawurowo przez ekranowo osamotnionego Hanksa, który swoją przemianą fizyczną i pomimo niewielkiej liczby dialogów kreuje rzeczywistego człowieka - pełnego sprzeczności, wad, ale wartego kibicowania. Ostatecznie proste przesłanie, odnoszące się - jak zwykle w filmach Zemeckisa - do podstawowych wartości w życiu, czyni z "Cast Away" rozrywkę idealnie trafiającej w gusta szerokiej publiki.

Film Johna Boormana opowiada historie dwóch bohaterów: japońskiego i amerykańskiego pilota, którzy w trakcie walk na Pacyfiku zostali zestrzeleni w tej samej okolicy. Okazuje się, że obaj są do siebie nastawieni niczym za sterami swoich samolotów - jednak teraz nie mają paliwa ani samego myśliwca. Miejscem, w którym podejmą walkę będzie więc bezludna wyspa gdzieś na oceanie, bez możliwości odpłynięcia na statku czy szalupie ratunkowej. Szorstka przyjaźń, która pomału zaczyna wpływać na przetrwanie postaci, zostaje osią filmu. Dodatkowym utrudnieniem jest niemożność komunikacji obu postaci, które porozumiewają się poprzez najbardziej podstawowe ludzkie odruchy - zaproszenie do wspólnego posiłku, troska o własne życie, ale także o towarzysza niedoli. Dopiero w takich warunkach, bez propagandy, huku bomb i wystrzałów karabinów, można zastanowić się nad sensem uwikłania w światowy konflikt pochłaniający miliony istnień. Na ekranie mamy okazję oglądać dwie aktorskie tuzy, Lee Marvina i Toshiro Mifune, czyli weteranów wojennych, którzy w rzeczywistości walczyli w armiach swoich państw.