Najlepsze filmy na majówkę od Entclick.com

Majówka to świetny czas na seans na seans filmowy, dlatego prezentujemy ranking filmów, które można obejrzeć w nowym serwisie VOD Entclick.com. Serwis oferuje nie tylko popularne hity filmowe z lat 70. - 80. - 90., ale przede wszystkim obrazy kultowe, adresowane do użytkowników o sprecyzowanym guście. Kuratorem serwisu jest Tomasz Raczek. Razem z Entclick.com zapraszamy w niezapomnianą filmową podróż.

"Śmiertelnie proste", pierwszy film braci Coen to mieszanka grozy, powagi i absurdu oraz zapowiedź starannie przemyślanej przez nich wizji kina, w którym zastawiają na nas intelektualne pułapki. Przez pierwsze 30 minut filmu wydaje się, że wszystko wiemy – kto jest dobry, kto zły, dlaczego zdradza albo zdradzi. Właściciel baru to nerwowy i agresywny facet, który na pierwszą rocznicę ślubu podarowuje żonie colta z masą perłową. Apodyktyczny, zazdrosny i skryty nie wzbudza sympatii i szacunku nawet u ludzi, którym płaci. Detektyw jest typem cwanego teksańskiego wieśniaka w kapeluszu, Ray – milczącego, szczerego faceta, a Aby – uroczej dziewczyny, nieszczęśliwej w małżeństwie. Kryminalna intryga między nimi snuje się powoli, przeplatana rozmowami o wizytach u psychiatry. A potem następuje nieoczekiwany zwrot akcji, podczas którego czujemy, że nic nie jest takie, jak nam się wydawało, a całą historię celowo przerysowano.


Ambasador południowoamerykańskiego państwa Miranda przybywa ze swoimi francuskimi przyjaciółmi na obiad do państwa Senechal. Łączy ich wspólny interes - przemyt narkotyków w przesyłkach dyplomatycznych. Okazuje się jednak, że obiad nie może się odbyć, gdyż goście przybyli o dzień za wcześnie i pan domu jest nieobecny. Całe towarzystwo udaje się z panią Senechal do restauracji. Legendarny film mistrza kina surrealistycznego - Luisa Buñuela.


Oparta na faktach historia Franka Serpico, dzięki któremu świat dowiedział się o korupcji w nowojorskiej policji. Frank skończył Akademię Policyjną jako prymus i podjął pracę w New York City Department. Szybko przekonał się, że akademickie teorie i ideały nie mają potwierdzenia w rzeczywistości. Łapówki brali wszyscy. Służba na rzecz społeczeństwa, uczciwość, moralność… - dla większości kolegów po fachu Franka to były jedynie frazesy. By przetrwać na nowojorskiej ulicy, trzeba było umieć dogadać się z każdym i dzielić "brudnymi pieniędzmi" z handlu narkotykami. Frank udowadniał, że można inaczej. Nie chciał ani brudzić sobie rąk, ani tak donosić na kolegów, którzy brali łapówki (może w cichości ducha wierzył, że jego szefowie nie wiedzą o tym procederze?). Wolał zmieniać komisariaty i pracować jako tajniak na ulicy, niż wchodzić w układy. W tytułowej roli niezapomniany Al Pacino.


Reżyser oparł film na powieści Josepha Kessela, ale akcję przeniósł w czasy mu współczesne (1967 rok). Kiedy francusko-włoski dramat pojawił się na ekranach, wywołał oburzenie w kraju nad Sekwaną. Oto delikatna, złotowłosa Catherine Deneuve, ulubienica Francuzów, o twarzy będącej wzorem dla oblicza Marianny – symbolu republiki francuskiej - grała prostytutkę! Na dodatek jej bohaterka Severine miała kochającego męża, pochodziła z zamożnej klasy średniej i niczego – poza mocnymi wrażeniami – jej nie brakowało. Świetnie ubrana (kostiumy dla Deneuve projektował sam Yves Saint Laurent), mająca klasę i styl, cnotliwa żona o anielskim obliczu wybrała życie jawnogrzesznicy.



"Emmanuelle" to film przełomowy dla kina erotycznego, który wzbudził niebywałe kontrowersje oraz wyznaczył nowe standardy gatunku. Do dziś figuruje na 44 miejscu najbardziej dochodowych francuskich filmów wszech czasów. Zaledwie dziewiętnastoletnia Sylvia Kristel wcieliła się w rolę wyzwolonej, biseksualnej, żądnej przygód młodej kobiety, która rzuca się w wir erotycznych doznań, nie zawsze namalowanych w jasnych barwach - świat rozwiązłych dekadentów potrafi być równie pociągający jak i okrutny.



Paryski komisarz policji Edouard Coleman nawiązuje romans z piękną Cathy. Okazuje się, że kobieta jest również kochanką jego przyjaciela Simona - właściciela nocnego klubu i przywódcy gangu. Pewnego dnia w niewielkim miasteczku dochodzi do napadu na bank. W czasie akcji jeden z przestępców zostaje ranny. Dochodzenie w tej sprawie prowadzi komisarz Coleman. Wszelkie dowody wskazują, że sprawcą napadu jest Simon.


Joe Turner (Robert Redford) pracuje w nowojorskim Towarzystwie Historyczno-Literackim, które w rzeczywistości jest utajnioną sekcją CIA. Do zadań pracowników agencji należy wnikliwa analiza literatury sensacyjno-szpiegowskiej, mająca na celu wykrycie ewentualnych "przecieków", a także zbieranie nowych, ciekawych pomysłów. Pewnego dnia w instytucie dochodzi do masakry, wszyscy pracownicy giną od kul zamachowców. Przy życiu pozostaje jedynie Joe, który akurat wyszedł z firmy na lunch. Postanawia na własną rękę poprowadzić dochodzenie w sprawie tajemniczej śmierci kolegów. Gdy zawiadamia o tragedii centralę, nie spodziewa się, że teraz jemu zagraża śmiertelne niebezpieczeństwo.



Znany scenarzysta Paul Javal (Michel Piccoli) zostaje wynajęty do poprawienia scenariusza nowej wersji "Ulissesa" w reżyserii Fritza Langa. Udaje się na plan ze swoją piękną żoną Camille (Brigitte Bardot). Ciągłe napięcia oraz wzajemne niezrozumienie prowadzą do rozpadu ich związku. Film jest też meta-komentarzem na temat wysługiwania się artystami przez wielki biznes oraz szuka granicy między tworzeniem filmu jako sztuki a tworzeniem go z chęci zysku.


"Jak zabić starszą panią" w reżyserii Alexandra Mackendricka to przykład kryminalnej komedii satyrycznej wypełnionej brytyjskim humorem aż po brzegi. Tytułowa starsza pani (genialna i jedna z ostatnich ról Katie Johnson) wciąż nieświadomie przeszkadza rabusiom planującym napad na bank. Ma przy tym jednak tyle uroku, że uznają ją za nieszkodliwą wariatkę. Tym bardziej, że ich szef, Marcus (aktorski popis Aleca Guinnessa) przekonuje, że dama tylko pomoże im w wywiezieniu łupu z Londynu. Sprawa komplikuje się, gdy pani Wilberforce odkrywa spisek. Film Mackendricka najpierw doczekał się nominacji do Oscara za najlepszy scenariusz, a potem nowej wersji w reżyserii braci Coen z Tomem Hanksem w roli głównej.



Ponura wizja roku 1997 stworzona przez mistrza horroru - Johna Carpentera. Nad Manhattanem dochodzi do katastrofy rządowego samolotu z prezydentem (Donald Pleasence) na pokładzie. Dzięki kapsule ratunkowej uchodzi on z życiem, ale to dopiero początek kłopotów. Manhattan nie jest już krainą wielkich pieniędzy i domem bogaczy - to ogromne więzienie dla najbardziej niebezpiecznych i zdegenerowanych przestępców. Mroczna wizja świata rządzonego przez skorumpowanych polityków rysowana przez Carpentera na początku lat osiemdziesiątych w takt surowej, napisanej przez niego samego elektronicznej muzyki, dzisiaj może wydawać się bliższa niż kiedykolwiek.