W Warszawie zmarł Zygmunt Kęstowicz, aktor teatralny i filmowy. Miał 86 lat. W ostatnich latach był kojarzony przez widzów, jako senior rodu Lubiczów z telewizyjnego serialu "Klan".
W biografii Zygmunta Kęstowicza ważne miejsce zajmowały dziecięce programy telewizyjne. Zaczęło się od "Kącika wujka Zygmunta", który szedł jeszcze na żywo. Potem był "Przedszkolaczek", "Pora na Telesfora" i słynne "Piątki z Pankracym". Z Pankracym aktor jeździł także po szkołach i szpitalach. Kiedyś przypadkowo trafił do szkoły dla dzieci specjalnej troski. Wzruszony ich losem założył razem z żoną ośrodek pomocy dzieciom upośledzonym umysłowo "Dać szansę" przy klinice neurologii DSK w Białymstoku.
Dorośli pamiętają go jako Stefana Jabłońskiego z radiowego słuchowiska "W Jezioranach". Te rolę kreował ponad 40 lat. Aktor grał w Teatrze Dramatycznym, Polskim i Narodowym. Występował w filmach i popularnych serialach telewizyjnych, jak "Stawka większa niż życie", "Czterej pancerni i pies", "Czarne chmury" oraz "Polskie drogi". Za swoją pracę był wielokrotnie nagradzany, m.in. w 1976 r. zdobył "Złoty ekran" za "Porę na Telesfora", a w 1995 r. marszałkowie Sejmu i Senatu uhonorowali artystę Orderem Wdzięczności Społecznej za pracę w słuchowisku "W Jezioranach".
Zygmunt Kęstowicz urodził się 24 stycznia 1921 r. w Szakach koło Kowna w rodzinie zamożnego aptekarza z Kresów. Rodzice przygotowywali go do kariery dyplomatycznej. Miał rozpocząć naukę w Szkole Dyplomacji w Paryżu, ale nie zdążył. Wybuchła wojna. Aktorem został przypadkowo - poszukiwano statystów do przedstawienia "Królowa przedmieścia" z udziałem Hanki Ordonówny. Partner Ordonki zachorował i wtedy Kęstowiczowi zaproponowano rolę Stacha. Debiutował w 1940 r. na deskach teatru w Wilnie. Tuż po wojnie występował w Białymstoku - z tym miastem miał wiele wspólnego. Było to pierwsze miasto, w którym wraz z żoną wysiadł w 1945 r. z pociągu repatriacyjnego jadącego z Wilna. Wraz z nim wysiedli inni artyści wileńscy - Igor Śmiałowski, Hanka Bielicka, Mieczysław Dowmunt, Jerzy Duszyński, Czesław Wołłejko. I zostali na rok - przed dalszą wędrówką do centrum Polski.
Potem Kęstowicz występował w teatrach w Krakowie. Grał m.in. w filmach: "Korczak", "Karino", "Janosik", "Podróż za jeden uśmiech", "Tajemnica Enigmy", "Bez znieczulenia".
W biografii Zygmunta Kęstowicza ważne miejsce zajmowały dziecięce programy telewizyjne. Zaczęło się od "Kącika wujka Zygmunta", który szedł jeszcze na żywo. Potem był "Przedszkolaczek", "Pora na Telesfora" i słynne "Piątki z Pankracym". Z Pankracym aktor jeździł także po szkołach i szpitalach. Kiedyś przypadkowo trafił do szkoły dla dzieci specjalnej troski. Wzruszony ich losem założył razem z żoną ośrodek pomocy dzieciom upośledzonym umysłowo "Dać szansę" przy klinice neurologii DSK w Białymstoku.
Dorośli pamiętają go jako Stefana Jabłońskiego z radiowego słuchowiska "W Jezioranach". Te rolę kreował ponad 40 lat. Aktor grał w Teatrze Dramatycznym, Polskim i Narodowym. Występował w filmach i popularnych serialach telewizyjnych, jak "Stawka większa niż życie", "Czterej pancerni i pies", "Czarne chmury" oraz "Polskie drogi". Za swoją pracę był wielokrotnie nagradzany, m.in. w 1976 r. zdobył "Złoty ekran" za "Porę na Telesfora", a w 1995 r. marszałkowie Sejmu i Senatu uhonorowali artystę Orderem Wdzięczności Społecznej za pracę w słuchowisku "W Jezioranach".
Zygmunt Kęstowicz urodził się 24 stycznia 1921 r. w Szakach koło Kowna w rodzinie zamożnego aptekarza z Kresów. Rodzice przygotowywali go do kariery dyplomatycznej. Miał rozpocząć naukę w Szkole Dyplomacji w Paryżu, ale nie zdążył. Wybuchła wojna. Aktorem został przypadkowo - poszukiwano statystów do przedstawienia "Królowa przedmieścia" z udziałem Hanki Ordonówny. Partner Ordonki zachorował i wtedy Kęstowiczowi zaproponowano rolę Stacha. Debiutował w 1940 r. na deskach teatru w Wilnie. Tuż po wojnie występował w Białymstoku - z tym miastem miał wiele wspólnego. Było to pierwsze miasto, w którym wraz z żoną wysiadł w 1945 r. z pociągu repatriacyjnego jadącego z Wilna. Wraz z nim wysiedli inni artyści wileńscy - Igor Śmiałowski, Hanka Bielicka, Mieczysław Dowmunt, Jerzy Duszyński, Czesław Wołłejko. I zostali na rok - przed dalszą wędrówką do centrum Polski.
Potem Kęstowicz występował w teatrach w Krakowie. Grał m.in. w filmach: "Korczak", "Karino", "Janosik", "Podróż za jeden uśmiech", "Tajemnica Enigmy", "Bez znieczulenia".
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
