Betty Grable

Betty Grable, a w rzeczywistości Elizabeth Ruth Grable, przyszła na świat 18 grudnia 1916 roku w Saint Louis (Missouri, USA). Jej matka była wyjątkową materialistką, dlatego od najmłodszych lat kreowała małą Betty na gwiazdę. Kiedy dziewczynka miała 3 lata, posłała ją do Clark's Dancing School. Betty uczyła się baletu i stepowania. W wieku 13 lat wyjechała z matką, która fałszowała datę jej urodzin na podbój Hollywood. W 1932 roku Betty podpisała kontrakt z wytwórnią RKO. Jedną z pierwszych głównych ról Grable zagrała w "College Swing" w 1938. Nie odniosła jednak sukcesu. Betty wątpiła, czy nadaje się do zawodu aktorki. Poślubiła młodego gwiazdora Jackie Coogana, ale rozwiedli się już w 1940 roku. Zwróciła na siebie uwagę rolą w "Down Argentine Way". Publika pokochała ją za wspaniałe komediowe role. W czasie wojny stała się idolką żołnierzy, którzy wieszali sobie jej plakaty w koszarach. W latach 40. była najlepiej opłacaną gwiazdą Ameryki - zarabiała do 300 tysięcy dolarów rocznie. Betty święciła triumfy do połowy lat 50., kiedy to zapomniano o musicalach. Potem otrzymała propozycję pracy na Broadway'u i w klubach nocnych. W 1965 roku rozwiodła się z drugim mężem po 22 latach małżeństwa. Zmarła 2 lipca 1973 na raka.

Aktorka znana jako "dziewczyna z nogami za milion dolarów" już w wieku trzech lat została zapisana do szkoły tańca przez swoją porywczą matkę, która powzięła decyzję zrobienia z córki gwiazdy. W wieku trzynastu lat Betty wraz z mamą wyruszyła na podbój Hollywood. Ta kłamała na temat jej wieku, dzięki czemu Grable otrzymała pojedyncze, niewielkie role w filmach takich jak "Byczo jest!", "Szczęśliwe dni" czy "Palmy Days". W 1932 roku podpisała kontrakt z RKO Studio, ale przez następne trzy lata nadal otrzymywała epizodyczne angaże. Dopiero w 1934 roku zdobyła większą rolę w "By Your Leave", a cztery lata później zagrała jedną z największych ról w swojej karierze w "College swing". Mimo to nie została zauważona, co spowodowało, że zaczęła wątpić w swoje umiejętności aktorskie. Dopiero postać Glendy Crawford w "Down Argentine Way" przyniosła jej uznanie. Sławę zdobywała rolami w komediach "Coney Island" i "Słodka Rosie O'Grady" z 1943 roku. W 1947 była najlepiej zarabiającą gwiazdą Holywood. Sława Betty trwała do połowy lat 50., kiedy musicale zaczęły tracić na popularności. Jej ostatnim filmem był "Jak być bardzo, bardzo sławnym" z 1955 roku. Później Betty skoncentrowała się na Broadway'u i nocnych klubach. Zmarła w 1973 roku na raka płuc w Santa Monica (Kalifornia, USA).