Edward Elgar 

Angielski muzyk, kompozytor i dyrygent. Urodził się 2 czerwca 1857 w Broadheath k. Worcester. Jego ojciec był skrzypkiem i organistą, co sprawiło, że małemu Edwardowi od najmłodszych lat towarzyszyła atmosfera umiłowania muzyki. Kiedy był chłopcem, pomagał starszemu bratu w prowadzeniu sklepu muzycznego. Naukę gry na fortepianie rozpoczął mając 7 lat w szkole w Worcester.  Gry na organach uczył go ojciec, a na skrzypcach F. Spray - skrzypek z amatorskiej orkiestry. Miał odbyć poważne studia wiolinistyczne w Londynie, ale skończyło się na projektach, tak więc Elgar nie zdobył rzetelnego wykształcenia muzycznego.

W jego życiu można wyodrębnić trzy etapy. Do 1889 był koncertującym muzykiem, grającym na skrzypcach, fagocie i organach. Do 1920 zajmował się głównie komponowaniem, a w trzecim etapie skoncentrował się na pracy dyrygenckiej. W pamięci melomanów zapisał się przede wszystkim jako kompozytor. Pierwsze utwory powstały jeszcze przed 1880, kiedy grał na organach w kościele. Były to kompozycje dla kościelnego chóru.

Przełomowym rokiem w karierze Elgara był 1889, kiedy poślubił Caroline Alice Roberts. To żona przekonała go do zrezygnowania z czynnego muzykowania i poświęcenia się kompozycji. Była jego pierwszym krytykiem, a także pisała poetyckie teksty do jego dzieł wokalnych. W 1890 został skomponowany i wykonany na festiwalu w Worcester pierwszy znaczący utwór - uwertura koncert "Froissart". W 1892 podróżował po Niemczech, czego owocem był cykl pieśni "From the Bavarian Highlands". Spore zainteresowanie wzbudziły wykonania wariacji "Enigma" (Londyn 1899) i oratorium "The Dream of Gerontius" (Birmingham 1990). Ten drugi utwór nie spodobał się brytyjskiej publiczności i doceniony został dopiero w Niemczech. Po zaprezentowaniu go w Dusseldorfie, sam Richard Strauss wyraził kompozytorowi uznanie. Jego sławę ugruntowały następne kompozycje - Symfonie 1 i 2 oraz Koncert skrzypcowy h-moll. W 1911 Elgar odbył tournee po USA i Kanadzie, gdzie dyrygował swoimi utworami. Rozpoczął też współpracę z fonograficzną firmą Gramophone Company. W 1919 skomponował Koncert wiolonczelowy e-moll, w opinii krytyki ostatnie dzieło wielkiego formatu.

W 1920 r. dotknęła go tragedia - śmierć żony. Od tego czasu komponował już tylko sporadycznie, nie odnosząc większych sukcesów. Zmarł 23 lutego 1934 w Worcester. Przyczyną śmierci był nowotwór złośliwy.