Hanka Bielicka

W 1987 roku otrzymałą Złotą Honorową Odznakę Towarzystwa Polonia.

W 1988 roku otrzymała dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za upowszechnienie kultury polskiej za granicą.

W 1994 roku otrzymała nagrodę "Prometeusz" za wybitne osiągnięcia estradowe.

W 1995 otrzymała Złotą Odznakę w plebiscycie "TeleRzyczypospolitej".

Ukończyła wydział filologii romańskiej UW (1939).

Dwukrotnie została uhonorowana nagrodą przyznawaną osobowościom telewizyjnym - Wiktorem. Pierwszy raz w 1986 r., natomiast za drugim razem otrzymała SuperWiktora w r. 2001 za całokształt twórczości.

Zmarła 9 marca 2006 r. w szpitalu przy ul. Banacha w Warszawie, o godzinie 16:15. Tego samego dnia przed południem przeszła operację tętniaka aorty.

10 marca 2006 Sejm uczcił minutą ciszy pamięć Hanki Bielickiej.

W 2002 r. otrzymała specjalną nagrodę przyznawaną za całokształt pracy artystycznej - "Brylantową Kolię".

Otrzymała następujące nagrody i odznaczenia państwowe:
- 1954 r. - Złoty Krzyż Zasługi;
- 1955 r. - Medal 10-lecia Polski Ludowej;
- 1967 r. - Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego;
- 1974 r. - Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
- 1979 r. - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda Prezesa Rady Ministrów I stopnia;
- 1984 r. - Medal 40-lecia Polski Ludowej;
- 1986 r. - Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski;
- 1995 r. - Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski;
- 2005 r. - Złoty Medal "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis".

Ma  starszą siostrę Marię.

Stworzyła postać Dziuni Pietrusińskiej, osoby komentującej paradoksy społeczne. Jako Dziunia wygłosiła ponad tysiąc monologów i przez wiele lat była z nią utożsamiana.

Z okazji 90-tych urodzin Związek Artystów Polskich uhonorował Bielicką specjalną statuetką, przedstwiającą postać w kapeluszu ze "śmiejącymi" się maskami trzymanymi w ręce.

Ukończyła Wydział Aktorski PIST-u w Warszawie w 1939 roku.