Hermann Hesse 

Hermann Hesse urodził się 2 lipca 1877 roku w Calw (Wirtembergia) jako drugie dziecko Johannesa Hessego i jego żony Marii, z domu Gundert. Ojciec był misjonarzem, pracował w Indiach, a po powrocie pomagał swojemu teściowi w stowarzyszeniu wydawców w Calw. Natsępnie uczył w miejscowym domu misyjnym. Hermann w latach 1890-91 uczył się w progimnazjum w Göppingen i w 1891 zdaje egzamin krajowy. Później nieudane próby nauki w seminarium i gimnazjum, po których zatrudnia się u ojca. Od 1894 do 1899: nauka w fabryce zegarów, praktyka księgarska, pomocnik w księgarni Heckenhauera. Dużo podróżował - po Szwajcarii, Włoszech, Indiach. Współpracował z wieloma czasopismami, był współwydawcą czasopisma "März". W tych tak niestabilnych dla Niemiec czasach opowiadał się zdecydowanie przeciwko wojnie, przez co zrobił sobie wrogów wśród tamtejszej inteligencji. Podczas Pierwszej Wojny Światowej działął w niemieckiej opiece społecznej w Bernie, zajmującej się jeńcami wojennymi. Wydawał gazety dla jeńców następnie je rozdając. Z powodu jego niechęci do wojny i niechęci dużej części społeczeństwa do niego wyjeżdża do Szwajcarii, gdzie zostaje już do śmierci 9 sierpnia 1962 roku. W 1923 r. otrzymuje obywatelstwo szwajcarskie.
Dla większości czytelników jest autorem głównie jednej powieści - "Wilka stepowego", która stała się już książką kultową i wciąż fascynuje co raz to nowe pokolenia czytelników. Na podstawie tej książki w 1974 roku Fred Haines wyreżyserował film pod tym samym tytułem. "Wilk stepowy" dał nazwę słynnemu zespołowi rokowemu, kilka teatrów na świecie istnieje pod szyldem"wilka..." Jeden z nich założył John Malkovich wraz z paroma przyjaciółmi, jest wiele sztuk teatralnych opartych na tej książce. Także w Polsce dzięki głównie "Wilkowi stepowemu" Hesse zdobył niebywały rozgłos i jest jednym z najpopularniejszych pisarzy niemieckich - nie tylko w Polsce ale i na świecie... W 1946 został doceniony przez opinię światową i za całokształt twórczości dostał Literacką Nagrodę Nobla. A jego pacyfizm, za który niegdyś był prześladowany, w roku 1955 został zauważony i pochwalony - dostał pokojową nagrodę niemieckich księgarzy.