Michelangelo Antonioni 

8,2
1 163 oceny pracy reżysera
Michelangelo Antonioni
Jeden z najwybitniejszych twórców włoskiego kina, Michelangelo Antonioni urodził się 29 września 1912 roku w Ferrarze (Włochy). Rozpoczynał karierę jako asystent francuskiego reżysera, Marcela Carné, na planie produkcji "Wieczorni goście" oraz jako autor kilku krótkometrażowych filmów dokumentalnych, wśród których na szczególną uwagę zasługują "Ludzie znad Padu" - opowieść o życiu rybaków nakręcona w 1943, choć zaprezentowana dopiero w 1947 roku. W 1950 Antonioni zrealizował pierwszy pełnometrażowy film fabularny - "Kronikę pewnej miłości", będący zapowiedzią charakterystycznego dla tego twórcy stylu, sposobu obrazowania, przedstawiania fabuły i konstrukcji postaci. W "Kronice pewnej miłości" Antonioni pokazał swój stosunek do rzeczywistości: chłodny, analityczny, pełny dystansu wobec opisywanej historii przedstawianej za pomocą długich ujęć. Na początku lat 50. nakręcił trzy niezbyt udane filmy: "Zwyciężonych", "Damę bez kamelii" i "Miłość w mieście". Dopiero zrealizowane w 1955 "Przyjaciółki", jedna z nielicznych w twórczości Antonioniego adaptacji dzieł literackich, zwróciły uwagę światowej krytyki. Rok 1957 przyniósł pierwszy dojrzały film Antonioniego pt. "Krzyk" - ascetyczny, niezwykle pesymistyczny obraz, będący drobiazgową obserwacją ludzkich zachowań, a zarazem próbą opisania psychiki ludzkiej bez uciekania się do subiektywizacji narracji. Przy okazji "Krzyku" po raz pierwszy zaczęto mówić o inspiracjach filozofią egzystencjalną w twórczości Antonioniego.

Punktem zwrotnym w historii kina stała się prezentacja "Przygody" na festiwalu w Cannes w 1960 roku. Projekcja wywołała prawdziwą burzę - film został odrzucony przez znaczną część publiczności, która nie była w stanie zaakceptować specyficznej dramaturgii oraz konstrukcji fabularnej dzieła. Antonioni stworzył bowiem kryminał na opak, w którym zagadka pozostała do końca nierozwiązana, jednak nie wątek sensacyjny był tematem tego utworu, ale refleksja nad kondycją człowieka - zwrócenie uwagi na charakter związków międzyludzkich, ich tymczasowość, niepewność. W roli głównej wystąpiła tu ulubiona aktorka Antonioniego, Monica Vitti, która zagrała również w trzech następnych jego filmach. "Przygoda", choć niedoceniona przez publiczność, zdobyła uznanie krytyki i Nagrodę Jury na festiwalu w Cannes. Pod koniec roku reżyser przystąpił do realizacji kolejnego dzieła. Była to "Noc" z Jeanne Moreau, Marcello Mastroiannim i Moniką Vitti - historia pary małżeńskiej, która powoli odkrywa, iż nic już jej nie łączy. Motywy atrofii uczuć, rozczarowania, obojętności, zasygnalizowane w "Przygodzie", znalazły tu szczególne rozwinięcie. W 1962 roku powstała trzecia część "trylogii", zatytułowana "Zaćmienie". Wszystkie filmy Antonioniego zrealizowane z początkiem lat 60. wyróżniały się niezwykle przemyślaną inscenizacją, czystością stylu, perfekcją montażu i błyskotliwą pracą kamery.

W 1964 roku widzowie zobaczą pierwszy barwny film Antonioniego - "Czerwoną pustynię" - najbardziej "wizjonerskie" i enigmatyczne dzieło mistrza, a jednocześnie ostatnie zrealizowane we Włoszech. Kolejny obraz powstanie bowiem w Anglii - będzie to "Powiększenie", bodaj najwybitniejszy film tego artysty, niezwykłe wyznanie na temat prawdy w sztuce. Otrzymał on Złotą Palmę na festiwalu w Cannes w 1967 roku, ale równocześnie okazał się ostatnim wielkim dziełem. Antonioni przypomniał o sobie w 1975 realizując "Zawód: Reporter" z Jackiem Nicholsonem, po czym znów wycofał się z aktywnej działalności artystycznej. Próba powrotu na początku lat 80. nie okazała się zbyt udana. Oba filmy - "Tajemnica Oberwaldu" i "Identyfikacja kobiety" - zostały przyjęte z mieszanymi uczuciami, zarówno przez krytykę, jak i publiczność kinową. W 1995 roku, po trzynastoletniej przerwie zaprezentował swoje najnowsze dzieło - "Po tamtej stronie chmur", film najbardziej osobisty, choć może nie tak znakomity jak "Powiększenie" czy "Przygoda". Twórca zmarł 30 lipca 2007 roku w Rzymie.
więcej

Dane personalne:

data urodzenia: 29 września 1912

data śmierci: 30 lipca 2007

miejsce urodzenia: Ferrara, Włochy

wzrost: 178 cm

Oscar Specjalny
Zdobył Oscar Specjalny, 13 innych nagród oraz 12 nominacji
Sprawdź wszystkie nagrody
dwukrotnie żonaty 1. Letizia Balboni (1942 - 1954, rozwód); 2. Enrica Fico (od 1986 do jego śmierci)
W grudniu 1996, podczas świąt Bożego Narodzenia, włamano się do jego mieszkania w Rzymie i skradziono Oscara za całokształt twórczości.
Parę lat po skończeniu studiów na Uniwersytecie Bolońskim, jeszcze zanim przeniósł się do Rzymu, Antonioni postanowił nakręcić film dokumentalny o pacjentach miejskiego domu dla umysłowo chorych. W chwili gdy zaczął kręcić większością pacjentów wstrząsnęły silne konwulsje i prace musiały zostać zatrzymane.
Kręcąc film "Powiększenie" Antonioni był niezadowolony z koloru trawy w parku Maryon, kazał ją przemalować i sceny w parku nakręcić raz jeszcze.
Od najlepszych
  • Od najnowszych
  • Od najlepszych

TOP

użytkownik usunięty

Jakie filmy Antonioniego uważacie za najlepsze ?

To jest wieli reżyser i ubolewam nad tym, że nie jest bardzo znany. On potrafił oddać relacje międzyludzkie w genialny sposób a dodatkowo klimat jego filmów (Przygoda, Powiększenie) jest fenomenalny. Po prostu wielki artysta. U niego ujęcie potrafiło trwać kilka minut i trzymać w napięciu. To rzadkie zjawisko. Tylko...

więcej

potrafił naprwdę kręcić różne filmy. Jedne bardzie, drugie mniej udane, jak to zwykle bywa, jednak za każdym
razem nie można przejść obok nich obojętnie.

ale skoro juz to zajrzalem, to prosilbym jego fanow o podanie mi ze 3,4 filmow, ktore nakrecil, godnych polecenia.
Pozdrawiam.

Film dla ludzi, którzy potrafią sięgać głębiej wyłapać to czego nie widać na pierwszy rzut oka - jednym słowem dla koneserów.

Pobierz aplikację Filmwebu!

Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
phones