Virginia Vallejo 

Virginia Vallejo urodziła się w 1949 roku w Cartago, mieście położonym w południowo-zachodniej Kolumbii, jako córka Juana Vallejo-Jaramillo i Mary García-Rivera. Jej dziadek ze strony ojca, Eduardo Vallejo-Varela, minister finansów Kolumbii, był potomkiem rodziny Mariano Guadalupe Vallejo, która doprowadziła do przyłączenia Kaliforni do Stanów Zjednoczonych. Jej babka, Sofia Jaramillo-Arango, spokrewniona była z Karolem V Habsburgiem oraz kilkoma innymi arystokratami aragońskimi.
Virginia ukończyła prestiżową szkołę Anglo-Colombian School w Bogocie, założoną przez jej wuja Jaimiego Jaramillo-Arango (ambasadora kolumbijskiego w Londynie w czasie II wojny światowej). Po ukończeniu studiów w 1967 roku pracowała jako nauczycielka języka angielskiego w Centro Colombo-Americano, a od 1969 roku zasiadała w zarządzie Banco del Comercio, gdzie poznała swojego pierwszego męża Fernando Borrero-Caicedo. Ślub odbył się w Wenezueli w październiku 1969 roku. Po rozwodzie, w 1971 roku, rozpoczęła pracę w browarach Cerveceria Andina, jako dyrektor PR.
W 1972 roku otrzymała propozycję pracy w telewizji kolumbijskiej, zadebiutowała w programie "Oiga Kolumbia, Revista del Sábado". Jej kariera w mediach trwała do 1994 roku, wystąpiła w ponad 20 produkcjach telewizyjnych jako prezenterka i dziennikarka, dzięki czemu stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych twarzy Ameryki Południowej. W 1978 roku ponownie wyszła za mąż, za Davida Stivela, małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1981 roku.
Po zakończeniu kariery w mediach Virginia zajęła się marketingiem wielopoziowym, została przedstawicielem firmy Neways International ze Springville (Utah, USA). Współpraca zakończyła się kontrowersyjnym bankructwem amerykańskiej firmy, a procesy sądowe w tej sprawie trwały wiele lat, ocierając się o korupcję i przestępstwa karno – skarbowe.
Nie do końca wiadomo, w jakich okolicznościach Virginia Vallejo poznała barona narkotykowego Pablo Escobara oraz została jego kochanką. Sprawa wyszła na jaw w lipcu 2006 roku, w trakcie procesu sądowego byłego senatora Alberto Santofimio, oskarżonego o udział w zamordowaniu w 1989 roku kandydata na prezydenta Kolumbii Luisa Carlosa Galána. Wiadomo, że zamordowanie Galána zlecił Pablo Escobar, a głównym świadkiem w procesie miała być Vallejo. Sędzia prowadzący proces zdecydował jednak o umorzeniu sprawy, a Vallejo, w obawie o swoje życie (w Kolumbii wielu świadków ginie w niewyjaśnionych okolicznościach), poprosiła o azyl w USA, w zamian za informację o kolumbijskich kartelach narkotykowych oraz ich powiązaniach z rodzimymi politykami i międzynarodowymi organizacjami przestępczymi.
18 lipca 2006 roku specjalnym samolotem DEA Virginia Vallejo została przewieziona do Miami. W obawie przed zamachem, zaraz po przylocie, nagrała swoje zeznania w formie filmu dokumentalnego. Opisała powiązania ministra sprawiedliwości Kolumbii, senatora oraz kandydata na prezydenta z Pablo Escobarem. Film został wyemitowany przez kolumbijską telewizję RCN i uzyskał rekordową oglądalność (ponad 14 mln widzów). Pomimo złożonych zeznań nie otrzymała statusu świadka koronnego i nie została objęta programem ochrony świadków, zdecydowała się jednak pozostać w Miami i poprosić o azyl w USA.
W 2007 roku opublikowała swoje pamiętniki pod tytułem "Amando a Pablo, odiando a Escobar" ("Kochając Pablo, nienawidząc Escobara"), opisując kulisy związku z Escobarem, a także powiązania polityków z kartelem oraz przyczyny rozwoju narkobiznesu w Ameryce Południowej. Książka stała się bestsellerem zarówno Kolumbii, jak i Stanach Zjednoczonych.
3 czerwca 2010 roku Virginia Vallejo otrzymała azyl w USA.