Andrzej Sapkowski ma w Polsce status pisarza kultowego, a jego książki Sapkowskiemu należą do najlepiej sprzedawanych nie tylko w Polsce. Nic więc dziwnego, że kiedy w eter poszła wiadomość, o realizacji gry komputerowej opartej na twórczości łódzkiego pisarza, wielu graczy wstrzymało oddech, obawiając się kolejnej wpadki. Na szczęście tym razem miało być zupełnie inaczej.
Od premiery pierwszego "Wiedźmina" minęło już ponad dziesięć lat, a gra nadal zachwyca. Zacznijmy od tego, że jest to najważniejszy produkt w historii polskiej branży growej. "Wiedźmin" udowodnił, że Polacy potrafią robić znakomite gry z piekielnie wciągającą fabułą i doskonale napisanymi bohaterami, wypromować książki Sapkowskiego na zachodzie (to dzięki temu będziemy mogli oglądać amerykańskiego "Wiedźmina" od Netflixa), a CD Projekt zbiło ogromny majątek na swojej marce.
Struktura fabularna podzielona jest na pięć zróżnicowanych aktów plus prolog i epilog. Główny wątek to pragnienie zemsty na tajemniczej organizacji posługującej się symbolem Salamandry. Kryminalna intryga to jednak nie wszystko, ponieważ w "Wiedźminie" aż się roi od rewelacyjnych misji poboczny, które niejednokrotnie wciągają jeszcze bardziej niż właściwa historia, której również niczego nie brakuje. Fabuła i paleta ciekawych postaci to niewątpliwe atuty tej produkcji, jeśli dodamy do tego ciekawy rozwój protagonisty, intrygujących antagonistów, zróżnicowane klasy potworów plus rozbudowaną alchemię, mnóstwo popkulturowych smaczków i nawiązań do wiedźmińskiej sagi otrzymujemy grę, jakiej nie stworzyło wcześniej żadne polskie studio.
"Wiedźmin" to nie tylko fantastyczna fabuła, ale także niepowtarzalny klimat, epatujący starosłowiańską kulturą. Dodatkowo wrażenie potęgowane jest przez wspaniale dopasowany soundtrack, piękną grafikę, w której szczególnie plenery wyglądają obłędnie (osobiście polecam tryb izometryczny). Na szczególną uwagę zasługuje tu polski dubbing. Choć nie jestem zwolennikiem polskich wersji językowych w grach, to trylogia "Wiedźmina" stanowi wyjątek potwierdzający regułę. Jako że jest to nasz rodzimy produkt, to dzięki polskiemu dubbingowi gra jest bardziej swojska, czyli taka jak sama twórczość Sapkowskiego.
Najwięcej kontrowersji wzbudza sam system walki. Dla wielu graczy jest on mało rozbudowany i zbyt łopatologiczny. W skrócie walka polega na klikaniu myszką w odpowiednich momentach. Tak, aby nasz bohater mógł tworzyć kolejne kombosy. Częściowo będę bronić tego ustawienia. W kolejnych odsłonach "Wiedźmina" system walki znacznie się poprawił i został wzbogacony o większą swobodę ruchów, ale to w pierwszym "Wiedźminie" walka jest bardziej taktyczna, gracz musi wybrać odpowiedni styl walki dla danego przeciwnika.
Podsumowując, jest to to gra, która położyła fundament pod spektakularny sukces "Dzikiego Gonu". Udowodniła, że Polacy liczą się w branży i są w stanie za dużo mniejsze pieniądze, dać światu produkt o bardzo wysokiej jakości. Szkoda, tylko że Andrzej Sapkowski żywi taką dużą niechęć do gier.
Od premiery pierwszego "Wiedźmina" minęło już ponad dziesięć lat, a gra nadal zachwyca. Zacznijmy od tego, że jest to najważniejszy produkt w historii polskiej branży growej. "Wiedźmin" udowodnił, że Polacy potrafią robić znakomite gry z piekielnie wciągającą fabułą i doskonale napisanymi bohaterami, wypromować książki Sapkowskiego na zachodzie (to dzięki temu będziemy mogli oglądać amerykańskiego "Wiedźmina" od Netflixa), a CD Projekt zbiło ogromny majątek na swojej marce.
Struktura fabularna podzielona jest na pięć zróżnicowanych aktów plus prolog i epilog. Główny wątek to pragnienie zemsty na tajemniczej organizacji posługującej się symbolem Salamandry. Kryminalna intryga to jednak nie wszystko, ponieważ w "Wiedźminie" aż się roi od rewelacyjnych misji poboczny, które niejednokrotnie wciągają jeszcze bardziej niż właściwa historia, której również niczego nie brakuje. Fabuła i paleta ciekawych postaci to niewątpliwe atuty tej produkcji, jeśli dodamy do tego ciekawy rozwój protagonisty, intrygujących antagonistów, zróżnicowane klasy potworów plus rozbudowaną alchemię, mnóstwo popkulturowych smaczków i nawiązań do wiedźmińskiej sagi otrzymujemy grę, jakiej nie stworzyło wcześniej żadne polskie studio.
"Wiedźmin" to nie tylko fantastyczna fabuła, ale także niepowtarzalny klimat, epatujący starosłowiańską kulturą. Dodatkowo wrażenie potęgowane jest przez wspaniale dopasowany soundtrack, piękną grafikę, w której szczególnie plenery wyglądają obłędnie (osobiście polecam tryb izometryczny). Na szczególną uwagę zasługuje tu polski dubbing. Choć nie jestem zwolennikiem polskich wersji językowych w grach, to trylogia "Wiedźmina" stanowi wyjątek potwierdzający regułę. Jako że jest to nasz rodzimy produkt, to dzięki polskiemu dubbingowi gra jest bardziej swojska, czyli taka jak sama twórczość Sapkowskiego.
Najwięcej kontrowersji wzbudza sam system walki. Dla wielu graczy jest on mało rozbudowany i zbyt łopatologiczny. W skrócie walka polega na klikaniu myszką w odpowiednich momentach. Tak, aby nasz bohater mógł tworzyć kolejne kombosy. Częściowo będę bronić tego ustawienia. W kolejnych odsłonach "Wiedźmina" system walki znacznie się poprawił i został wzbogacony o większą swobodę ruchów, ale to w pierwszym "Wiedźminie" walka jest bardziej taktyczna, gracz musi wybrać odpowiedni styl walki dla danego przeciwnika.
Podsumowując, jest to to gra, która położyła fundament pod spektakularny sukces "Dzikiego Gonu". Udowodniła, że Polacy liczą się w branży i są w stanie za dużo mniejsze pieniądze, dać światu produkt o bardzo wysokiej jakości. Szkoda, tylko że Andrzej Sapkowski żywi taką dużą niechęć do gier.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Wiedźmin (2007)
Made in PolandKto to ten Wiedźmin? Zacznijmy od początku, czyli przybliżmy świat wiedźmński. Postać Wiedźmina stworzył... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
