Ostatnie badania najbardziej rentownych rynków kulturowych wykazują, że w grach komputerowych drzemie większy potencjał finansowy niż w branży muzycznej czy filmowej. Wciąż jednak gry są uważane za prymitywną rozrywkę, co jest krzywdzące, gdyż większość tych opinii wygłaszają ludzie, którzy nigdy w nic nie grali. Utrwalił się również stereotyp, że gry video to "bieganie i zabijanie". Każdemu sceptykowi, który spycha tę rozrywkę na margines, polecam zagranie w "Planescape: Torment" a zaskoczy się, z jaką dojrzałością i wyczuciem stylu można opowiadać o ludzkiej naturze.
Wytwór studia Black Isle Studios to dojrzała i mroczna opowieść, która wciągnie nawet najbardziej wyrafinowanych miłośników wielowarstwowych fabuł. "Torment" jest umiejscowiony w uniwersum Dungeons & Dragons jednak nie ma za wiele wspólnego ani z seriami "Neverwinter Nights", "Baldur's Gate" (poza kilkoma wspólnymi elementami ekwipunku, który możemy znaleźć, eksplorując świat) ani z "Icewind Dale".
Jest to typowy klikany RPG, pod względem mechaniki, nie ma tu żadnych rewolucyjnych rozwiązań. Grafika pięknie się zestarzała, a popularny w grach rzut izometryczny nigdy nie wyglądał tak dobrze (no może z wyjątkiem "Twierdzy" i "Falloutów"). Na szczególną pochwałę zasługuje polski dubbing, który potęguje mroczny klimat gry, nie ocierając się przy tym o kicz.
Akcja rozgrywa się w Wieloświecie podzielonym na wymiary nazywane sferami lub planami. Każdy z nich różni się konstrukcją, mieszkańcami, jak i prawami natury. Gracz wciela się w bezimiennego protagonistę, który stracił pamięć na skutek własnej śmierci. Jednak jakaś tajemnicza siła sprawia, że Bezimienny odradza się na nowo w kostnicy w mieście drzwi – Sigil.
Celem gry jest poznanie tożsamości naszego bohatera. Przemierzając świat, spotkamy wielu towarzyszy, ale i wrogów. Dzięki swojej nieliniowej fabule możemy wikłać się w zawiłe relacje z naszymi towarzyszami. Każdy z kompanów ma swój indywidualny, wyjątkowy charakter. Ogólnie to, w jaki sposób gra jest napisana to jej największa zaleta. Nasycona symboliką, zagadkami i wyborami moralnymi, których przyjdzie nam dokonać podczas kampanii. Mamy tutaj łącznie ponad kilka tysięcy stron czytanego tekstu.
"Planescape: Torment" to dziś pozycja kultowa, kamień milowy w rozwoju narracji oraz najznamienitszy przykład dojrzałej opowieści z przesłaniem, która zapewnia doskonałą rozrywkę na wiele godzin. Myślę, że produkt Black Isle Studios można postawić w jednym rzędzie obok "Łowcy androidów" Scotta i "Władcy Much" Goldinga, które równie trafnie pochylają się nad problemem ludzkiej natury.
Wytwór studia Black Isle Studios to dojrzała i mroczna opowieść, która wciągnie nawet najbardziej wyrafinowanych miłośników wielowarstwowych fabuł. "Torment" jest umiejscowiony w uniwersum Dungeons & Dragons jednak nie ma za wiele wspólnego ani z seriami "Neverwinter Nights", "Baldur's Gate" (poza kilkoma wspólnymi elementami ekwipunku, który możemy znaleźć, eksplorując świat) ani z "Icewind Dale".
Jest to typowy klikany RPG, pod względem mechaniki, nie ma tu żadnych rewolucyjnych rozwiązań. Grafika pięknie się zestarzała, a popularny w grach rzut izometryczny nigdy nie wyglądał tak dobrze (no może z wyjątkiem "Twierdzy" i "Falloutów"). Na szczególną pochwałę zasługuje polski dubbing, który potęguje mroczny klimat gry, nie ocierając się przy tym o kicz.
Akcja rozgrywa się w Wieloświecie podzielonym na wymiary nazywane sferami lub planami. Każdy z nich różni się konstrukcją, mieszkańcami, jak i prawami natury. Gracz wciela się w bezimiennego protagonistę, który stracił pamięć na skutek własnej śmierci. Jednak jakaś tajemnicza siła sprawia, że Bezimienny odradza się na nowo w kostnicy w mieście drzwi – Sigil.
Celem gry jest poznanie tożsamości naszego bohatera. Przemierzając świat, spotkamy wielu towarzyszy, ale i wrogów. Dzięki swojej nieliniowej fabule możemy wikłać się w zawiłe relacje z naszymi towarzyszami. Każdy z kompanów ma swój indywidualny, wyjątkowy charakter. Ogólnie to, w jaki sposób gra jest napisana to jej największa zaleta. Nasycona symboliką, zagadkami i wyborami moralnymi, których przyjdzie nam dokonać podczas kampanii. Mamy tutaj łącznie ponad kilka tysięcy stron czytanego tekstu.
"Planescape: Torment" to dziś pozycja kultowa, kamień milowy w rozwoju narracji oraz najznamienitszy przykład dojrzałej opowieści z przesłaniem, która zapewnia doskonałą rozrywkę na wiele godzin. Myślę, że produkt Black Isle Studios można postawić w jednym rzędzie obok "Łowcy androidów" Scotta i "Władcy Much" Goldinga, które równie trafnie pochylają się nad problemem ludzkiej natury.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Planescape: Torment (1999)
Cóż może zmienić naturę człowieka?Ostatnimi czasy żaden film, książka czy też gra nie mogły zaspokoić mojego apetytu na ciekawą, świeżą... czytaj więcej
10
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
