Recenzja gry

Wiedźmin 2: Zabójcy królów (2011)

"Wiedźmin 2: Zabójcy królów" to gra RPG rodzimego studia CD Project RED, jest to kontynuacja pierwszej części "Wiedźmina" wydanej w 2007 roku. Głównym bohaterem jest prawdopodobnie najbardziej znany wiedźmin, czyli Geralt z Rivii. Świat gry został stworzony na podstawie książek Andrzeja Sapkowskiego opowiadających o losach Geralta z Rivii, znanego również jako Rzeźnik z Blaviken, Biały Wilk czy też w Starszej Mowie: Gwynnbleid. W produkcji CD Project RED pojawia się wiele postaci oraz miejsc znanych z książek, dla osób obeznanych w świecie stworzonym przez Sapkowskiego wychwycenie tego nie będzie żądnym problemem. Produkcja gry została rozpoczęta tuż po wydaniu pierwszej części, czyli na między 2007 a 2008 rokiem. Budżet gry przekroczył ponad 30 mln zł, tej sumy nie przekroczyła żadna produkcja z Polski.

Jedną z rzeczy, która wyróżniała pierwszą część "Wiedźmina", była niesamowita fabuła, dorosła, wielowątkowa z świetnymi postaciami, dla mnie najlepsza historia pokazana wśród gier RPG. Czy drugiej części udało się utrzymać poziom poprzedniczki? Uważam, że tak, owszem, a "filmowością" pokazała jeszcze wyższy poziom. Zacznijmy od początku. 

Po stłumieniu rebelii Zakonu Płonącej Róży i ocaleniu życia oraz tronu króla Foltesta, Geralt stał się głównym ochroniarzem wspomnianego wcześniej monarchy. Wraz z swoją kochanką Triss Merigold towarzyszą władzy w jednej z jego wypraw wojennych, która będzie miała ogromny wpływ na dalsze losy Rzeźnika z Blaviken. Więcej nie powiem, bo nie chcę zdradzać fabuły gry. 

Poziom pierwszej części gry został utrzymany, mało tego przerywniki filmowe mogłyby być scenami z najlepszych filmów. Przemierzając świat stworzony przez CD Project RED spotkamy wiele świetnych postaci, które jak w żadnej z gier posiadają niesamowitą złożoność, niczym prawdziwi ludzie. Fabuła w porównaniu do poprzedniej części jest szybsza, bardziej efektowana, ale też znacznie krótsza. Gra wciąga nas w świat od samego początku i nie pozwala odejść ani na moment, aż w końcu dane będzie nam ujrzeć kiepskie zakończenie. No właśnie te zakończenie, jest jakieś bezpłciowe, takie nijakie, nie wiem czym jest to spowodowane, czy brakiem czasu, czy pomysłów od strony producenta. Znając możliwości do tworzenia scenariuszy przez CD Project RED, z pewnością zaważył brak czasu, czekam więc na jakieś DLC lub dodatek.

"Wiedźmin 2" pod względem graficznym to mistrzostwo, jak do tej pory żadna gra RPG nie może się równać z drugą częścią przygód Geralta. Wygląd postaci jest niesamowity, a otoczenie wbija w fotel, widok pola bitwy spokojnie mógłby służyć za scenę do jakieś animacji w jednym z filmów z Hollywood. Wszystko wygląda naturalnie, nie ma żadnych pustych miejsc, łatwo możemy poczuć klimat danego miejsca, jedną rzeczą do której mógłbym się przyczepić to brak znanej z pierwszej części mroczności. Jakoś grafiki zawdzięczamy stworzonemu od postaw przez CD Project RED silniku graficznemu, nie zdziwi mnie, więc napływ zamówień na to cudo od innych producentów. Audio, czyli przyjemność dla uszy. Nie będą to się rozpisywał, powiem tylko, że bardzo wysoki poziom narzucony przez pierwszą odsłonę został utrzymany.

W nowej odsłonie "Wiedźmina" twórcy zrezygnowali z wcześniejszego systemu walki, który oparty był na trzech stylach do każdego z mieczy, które sami musieliśmy przełączać. Zamiast tego wprowadzili system walki, gdzie gra sama dostosowuje styl do danego przeciwnika, teraz podczas pojedynku musimy atakować, robić uniki, blokować ciosy, dzięki temu rozwiązaniu nowy "Wiedźmin" nabrał dynamizmu. Wielkim plusem nowego stylu walki jest możliwość swobodnego mieszania uderzeń bronią białą z rzucaniem znaków. Podobnie jak w poprzedniej odsłonie i w tej do unicestwiania wszelkiej maści przeciwników oddano nam dwa miecze, jeden srebrny na potwory, drugi stalowy na ludzi (chociaż możemy powiedzieć, że drugi też jest na potwory i to nie raz gorsze niż te przeznaczone na miecz srebrny). System rozwoju postaci też uległ pewnym zmianą, tym razem będziemy rozwijać się z jednej z trzech szkół: wojownik, mag lub alchemik. Tworzeni postaci uniwersalnej nie opłaca się, bo w każdej ze szkół nie osiągniemy odpowiedniego poziomu potrzebnego do pokonywania silniejszych przeciwników, już od samego początku powinniśmy wybrać sobie, jakie umiejętności będą do nas najważniejsze, bo od tego będzie zależny nasz przyszły sposób przeprowadzania walk. W "Wiedźminie 2" pojawiło się ponad 30 elementów zbroi, rękawic, spodni, butów czy części odpowiedzialnych za osłonę tułowia. Teraz zupełnie dowolnie możemy tworzyć kombinacje zbroi, a do tego większość z dostępnych przedmiotów w grze, możemy ulepszyć. Znacznie też wzrosła liczba dostępnych mieczy, większość możemy kupić, ale naprawdę wspaniałe okazy zdobędziemy przemierzając świat gry. W tej odsłonie przygód Geralta, również petardy i pułapki z zdobyły większe znaczenie podczas walki, zwiększona też została ich liczba. Kolejną zmianą jest podejście do zażywania i tworzenia eliksirów. Tym razem nie potrzebujemy alkoholu do stworzenia mikstury, wystarczą nam same składniki. Stworzone przez nas lub zakupione lub znalezione mikstury możemy zażyć tylko przed walką - to rozwiązanie przypomina bardziej te znane z książki. Zwiększona została liczba przerywników filmowych ponad dwukrotnie, dzięki czemu gra wygląda bardziej filmowa, fabuła jest znacznie bardziej dynamiczna. W nowym "Wiedźminie" wprowadzenie nowego silnika gry przyniosło ogromny wpływ na zmniejszenie ekranów ładowanie, teraz jest ich tylko cztery.

"Wiedźmin 2" w wersji zakupionej odrazy po premierze posiadał kilkanaście bugów, które czasami znacząco zniechęcały do dalszej przygody z grą, ale producent szybko zareagował i wypuścił aktualizacje, które nie dość, że poprawiły błędy, to uzupełniły zawartość gry. Największe zmiany przyszły z wersją 2.0. Wprowadzono w niej dodatkowy poziom trudności, gdzie rozgrywka różni się od innych poziomów, świat wydaję się być mroczniejszy, a Geralt został wyposażony w dwa miecze, które wysysają z niego energię życiową. Kolejną nowością jest tryb Areny, gdzie - jak sama nazwa wskazuje - zmierzymy się na arenie z przeciwnikami. Między kolejnymi walkami może kupić zbroje, eliksiry, wydać punkty umiejętności czy też wynająć towarzysza, który nas wspomoże. W wersji 2.0 wprowadzono również samouczek, dzięki któremu można nauczyć się podstaw gry. Dodatkowo poprawione zostały wszystkie zgłaszane wcześniej błędy.

"Wiedźmin 2: Zabójcy królów" to jedna z najlepszych gier w jakie grałem, twórcą udało się utrzymać świetny poziom poprzedniczki, ba w wielu kwestiach udało im się przewyższyć poziom, który sami sobie narzucili w pierwszej odsłonie. To co najważniejsze dla mnie w grach RPG, czyli fabuła "Wiedźmin 2" posiada na najwyższym poziomie, w żadnej z gier w jakie grałem nie spotkałem się z taką filmowością i epickością fabuły, godną na najlepszych filmów z Hollywood.  Gra nabrał dynamizmu w porównaniu z pierwszą odsłoną. Wielkim plusem tej gry, za co należy się złoty medal twórcy, to sposób podejścia do gracza, wszystkie DLC są darmowe, szybkie reagowanie na skargi graczy dotyczące błędów w grze. W najbliższym czasie do gry wydana zostanie darmowa aktualizacja, która wprowadzi wiele zmian w fabule - zostanie ona jeszcze bardziej rozbudowana; o ilość nowości nie możemy się obawiać, bo nowa łatka będzie zajmować około 10GB, czyli więcej niż większość gier zajmuje miejsca na dysku. 

Gra ma też kilka minusów, między innymi słabe zakończenie. Ale mam nadzieję, że jakieś DLC lub dodatek rozwiąże ten problem.