W 1980 roku trio ZAZ (bracia Jerry i David Zuckerowie oraz Jim Abrahams) stworzyli swój pierwszy wspólny film: bezlitosna parodia dla obrazów katastroficznych "Czy leci z nami pilot?". Film został bardzo dobrze przyjęty przez publiczność i 2 lata później zrealizowano sequel "Spokojnie, to tylko awaria...", przy którym bracia nie pracowali. Oba obrazy, w szczególności ten pierwszy, łączył absurdalny, nazywany przez wielu "głupim", humor. W 1984 roku nakręcono "Ściśle tajne".
Głównym bohaterem filmu jest Nick Rivers, amerykańska gwiazda muzyki. Przyjeżdża on do NRD w zastępstwie dla Leonarda Bernsteina. Wkrótce poznaje Hillary Flammond, piękność, której ojciec został porwany przez niemiecką armię i zmuszony do skonstruowania broni masowego rażenia, która miałaby pomóc w ekspansji RFN. Nick zostaje wplątany w aferę i dołącza do grupy próbującej uwolnić dra Flammonda.
Najważniejszym atutem produkcji jest humor. Typowy dla braci Zuckerów, nieporównywalny absurd osiąga w filmie swoje apogeum. Nie można mu zarzucić jednak schematyczności czy slapstickowych żartów, które panują w większości dzisiejszych komedii. Nawet produkcje grupy Monty Pythona czy Mela Brooksa nie mają w sobie tylu różnorodnych gagów. Fabuła jest jedynie tłem dla kolejnych absurdalnych sytuacji, wywołujących, często paniczny, śmiech. Wszelkie patetyczne deklaracje i wyznania, taneczno-śpiewane sceny czy typowe dla amerykańskich i proamerykańskich filmów, są tu parodią.
Film był debiutem Vala Kilmera w roli pierwszoplanowej. Oglądając go dzisiaj jako Nicka Riversa, trudno uwierzyć, że... mógł być taki chudy. Aktor jest energiczny i na jego kreację patrzy się z przyjemnością. Szkoda, że jego talent został zmarnowany. O Lucy Gutteridge można powiedzieć, że jako Hillary miała być głównie piękna, i to jej się udało. Godny odnotowania jest także występ Michaela Gough w roli ojca Hillary.
Niestety, po "Ściśle tajne" i "Nagiej broni" Zuckerowie stracili formę. Dzieło to jest zdecydowanie najlepszym filmem braci, szczególnie pod względem humoru. Żarty w filmie, widziane po raz n-ty lub nawet wspominane, wciąż bawią. Niestety, gatunek "crazy comedy" obecnie wyginął, a większość parodii nastawiona jest jedynie na sukces finansowy. Między innymi dlatego zawsze warto sięgnąć po "Ściśle tajne" i płakać ze śmiechu kolejny raz.
Głównym bohaterem filmu jest Nick Rivers, amerykańska gwiazda muzyki. Przyjeżdża on do NRD w zastępstwie dla Leonarda Bernsteina. Wkrótce poznaje Hillary Flammond, piękność, której ojciec został porwany przez niemiecką armię i zmuszony do skonstruowania broni masowego rażenia, która miałaby pomóc w ekspansji RFN. Nick zostaje wplątany w aferę i dołącza do grupy próbującej uwolnić dra Flammonda.
Najważniejszym atutem produkcji jest humor. Typowy dla braci Zuckerów, nieporównywalny absurd osiąga w filmie swoje apogeum. Nie można mu zarzucić jednak schematyczności czy slapstickowych żartów, które panują w większości dzisiejszych komedii. Nawet produkcje grupy Monty Pythona czy Mela Brooksa nie mają w sobie tylu różnorodnych gagów. Fabuła jest jedynie tłem dla kolejnych absurdalnych sytuacji, wywołujących, często paniczny, śmiech. Wszelkie patetyczne deklaracje i wyznania, taneczno-śpiewane sceny czy typowe dla amerykańskich i proamerykańskich filmów, są tu parodią.
Film był debiutem Vala Kilmera w roli pierwszoplanowej. Oglądając go dzisiaj jako Nicka Riversa, trudno uwierzyć, że... mógł być taki chudy. Aktor jest energiczny i na jego kreację patrzy się z przyjemnością. Szkoda, że jego talent został zmarnowany. O Lucy Gutteridge można powiedzieć, że jako Hillary miała być głównie piękna, i to jej się udało. Godny odnotowania jest także występ Michaela Gough w roli ojca Hillary.
Niestety, po "Ściśle tajne" i "Nagiej broni" Zuckerowie stracili formę. Dzieło to jest zdecydowanie najlepszym filmem braci, szczególnie pod względem humoru. Żarty w filmie, widziane po raz n-ty lub nawet wspominane, wciąż bawią. Niestety, gatunek "crazy comedy" obecnie wyginął, a większość parodii nastawiona jest jedynie na sukces finansowy. Między innymi dlatego zawsze warto sięgnąć po "Ściśle tajne" i płakać ze śmiechu kolejny raz.
Moja ocena:
7
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
