Na pierwszy rzut oka, "Sposób Cuttera" wydaje się typowym przedstawicielem amerykańskiego kina sensacyjnego. Obserwujemy śledztwo detektywów-amatorów, usiłujących schwytać seryjnego mordercę. Richard Bone (Jeff Bridges), weteran wojenny Alex Cutter (John Heard) i siostra jednej z ofiar (Ann Dusenberry), łączą siły aby udowodnić winę głównemu podejrzanemu - lokalnemu przedsiębiorcy (Stephen Elliott). Ten dość oczywisty schemat fabularny jest jednak bardzo umiejętnie złamany przez bardzo oryginalne podejście do gatunkowych reguł. Film Ivana Passera unika popadania w ekranowy banał, poprzez potraktowanie kryminalnej intrygi jako tła dla znacznie ciekawszych motywów.
Jednym z najbardziej intrygujących elementów tego filmu jest sposób działania głównych bohaterów. Poczynania protagonistów są nieudolne i chaotyczne, a na dodatek doprowadzające do jeszcze większych szkód niż przed rozpoczęciem dochodzenia. Reżyser bawi się konwencją typowego sensacyjniaka poprzez podkreślenie niedoskonałości trójki postaci. Charakter Richarda Bone'a definiuje skrajna bierność i sceptycyzm. Passer szkicuje przyjaciela Cuttera jako faceta, który bierze udział w całym zamieszaniu wbrew swojej woli. Jest to osoba niezdecydowana, a momentami wręcz tchórzliwa w obliczu zbliżającego się zagrożenia. Do panteonu antybohaterów dochodzi siostra jednej z ofiar, będąca skupiona na ewentualnej nagrodzie pieniężnej za schwytanie mordercy. Autor "Sposobu Cuttera" w szczery sposób przedstawia ludzkie przywary i stawia na osobowości, które są kompletnym przeciwieństwem herosów kojarzonych z tym gatunkiem.
Wspomniana wcześniej niedoskonałość to motyw przewodni, objawiający się również w istotnym wątku dotyczącym wojny w Wietnamie. Tytułowy bohater jest bowiem weteranem, okaleczonym zarówno psychicznie jak i fizycznie. Traumatyczne przeżycia zmieniły go we wrak człowieka, ledwo radzącego sobie z codziennością. Desperacja z jaką Cutter chce schwytać mordercę jest związana z poczuciem niesprawiedliwości. Ponieważ zabójca to symbol zła jakiego doświadczył w przeszłości, jedynym sposobem na poradzenie sobie z traumą jest udaremnienie jego nikczemnych czynów. W świecie tego filmu szlachetność jest więc skojarzona z chorobą psychiczną byłego żołnierza, a nie wiarą w zasady moralne. Kiedy brutalna rzeczywistość rujnuje nasze ideały, mamy tylko dwa wyjścia : zobojętnienie Bone'a albo szaleństwo Cuttera. W obrazie Passera obie drogi są z góry skazane na porażkę.
Warto również zauważyć, że to dzieło charakteryzuje się niesłychaną oszczędnością środków wyrazu. Reżyser stroni od wizualnych sztuczek, a także nieoczekiwanych zwrotów akcji. Jego interpretacja współczesnego noir opiera się na rygorystycznych zasadach filmowego rzemiosła. Paradokumentalna wręcz surowość z jaką przedstawiona jest ta opowieść, wpływa na realizm zdarzeń pokazywanych na ekranie. Naturalistyczny ton sprawia, że podczas seansu zaciera się granica między fikcją a rzeczywistością. Przez dwie godziny los głównych bohaterów staje się częścią naszego życia.
"Sposób Cuttera" to niesłusznie zapomniana perełka amerykańskiego kina sensacyjnego. Zręczność z jaką reżyser łamie gatunkowe konwencje, wzbudza podziw również ponad trzydzieści lat od premiery. Każdy fan X Muzy powinien zapoznać się z tą nietuzinkową kryminalną opowieścią, aby móc podziwiać unikalną wizję artystyczną autora. Perypetie Bone'a i Cuttera udowadniają, że wiarygodni bohaterowie fascynują znacznie bardziej niż efektowne sceny akcji.
Jednym z najbardziej intrygujących elementów tego filmu jest sposób działania głównych bohaterów. Poczynania protagonistów są nieudolne i chaotyczne, a na dodatek doprowadzające do jeszcze większych szkód niż przed rozpoczęciem dochodzenia. Reżyser bawi się konwencją typowego sensacyjniaka poprzez podkreślenie niedoskonałości trójki postaci. Charakter Richarda Bone'a definiuje skrajna bierność i sceptycyzm. Passer szkicuje przyjaciela Cuttera jako faceta, który bierze udział w całym zamieszaniu wbrew swojej woli. Jest to osoba niezdecydowana, a momentami wręcz tchórzliwa w obliczu zbliżającego się zagrożenia. Do panteonu antybohaterów dochodzi siostra jednej z ofiar, będąca skupiona na ewentualnej nagrodzie pieniężnej za schwytanie mordercy. Autor "Sposobu Cuttera" w szczery sposób przedstawia ludzkie przywary i stawia na osobowości, które są kompletnym przeciwieństwem herosów kojarzonych z tym gatunkiem.
Wspomniana wcześniej niedoskonałość to motyw przewodni, objawiający się również w istotnym wątku dotyczącym wojny w Wietnamie. Tytułowy bohater jest bowiem weteranem, okaleczonym zarówno psychicznie jak i fizycznie. Traumatyczne przeżycia zmieniły go we wrak człowieka, ledwo radzącego sobie z codziennością. Desperacja z jaką Cutter chce schwytać mordercę jest związana z poczuciem niesprawiedliwości. Ponieważ zabójca to symbol zła jakiego doświadczył w przeszłości, jedynym sposobem na poradzenie sobie z traumą jest udaremnienie jego nikczemnych czynów. W świecie tego filmu szlachetność jest więc skojarzona z chorobą psychiczną byłego żołnierza, a nie wiarą w zasady moralne. Kiedy brutalna rzeczywistość rujnuje nasze ideały, mamy tylko dwa wyjścia : zobojętnienie Bone'a albo szaleństwo Cuttera. W obrazie Passera obie drogi są z góry skazane na porażkę.
Warto również zauważyć, że to dzieło charakteryzuje się niesłychaną oszczędnością środków wyrazu. Reżyser stroni od wizualnych sztuczek, a także nieoczekiwanych zwrotów akcji. Jego interpretacja współczesnego noir opiera się na rygorystycznych zasadach filmowego rzemiosła. Paradokumentalna wręcz surowość z jaką przedstawiona jest ta opowieść, wpływa na realizm zdarzeń pokazywanych na ekranie. Naturalistyczny ton sprawia, że podczas seansu zaciera się granica między fikcją a rzeczywistością. Przez dwie godziny los głównych bohaterów staje się częścią naszego życia.
"Sposób Cuttera" to niesłusznie zapomniana perełka amerykańskiego kina sensacyjnego. Zręczność z jaką reżyser łamie gatunkowe konwencje, wzbudza podziw również ponad trzydzieści lat od premiery. Każdy fan X Muzy powinien zapoznać się z tą nietuzinkową kryminalną opowieścią, aby móc podziwiać unikalną wizję artystyczną autora. Perypetie Bone'a i Cuttera udowadniają, że wiarygodni bohaterowie fascynują znacznie bardziej niż efektowne sceny akcji.
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
