Kaina

Kaina to historia dwóch porywczych i namiętnych kobiet, walczących ze sobą za pomocą czarnej magii o miłość tego samego człowieka. Manina Yerichana to kobieta, której obawiają się wszyscy mieszkańcy dżungli. Jej wpływy sięgają daleko: Manina jest księżniczką Yaromani i córką potężnego Holendra, poszukiwacza złota. Catalina Miranda jestKaina to historia dwóch porywczych i namiętnych kobiet, walczących ze sobą za pomocą czarnej magii o miłość tego samego człowieka. Manina Yerichana to kobieta, której obawiają się wszyscy mieszkańcy dżungli. Jej wpływy sięgają daleko: Manina jest księżniczką Yaromani i córką potężnego Holendra, poszukiwacza złota. Catalina Miranda jest kobietą przyzwyczajoną do życia w nowoczesnym mieście, inżynierem wykształconym w europejskich uniwersytetach. Obie kobiety są niezwykle piękne i obie są w tym samym wieku: mają po 25 lat. Żadna z nich nie wie, że Manina jest matką Cataliny. Jak to jest możliwe? Dawno temu Manina, zagubiona w ciemnościach dżungli, przy pomocy magii i potęgi księżyca stworzyła specjalny eliksir, który zapewnił jej wieczną urodę. Działał pod jednym wszakże warunkiem: nigdy nie będzie miała dzieci. Jednak Manina zakochała się, a dziecko powstałe z tego związku, w obawie przed unieważnieniem czaru magicznego eliksiru, przekazała swojemu wiernemu służącemu Tacupay z rozkazem zabicia dziewczynki. Tucupay nie mógł się zdobyć na zabicie niemowlęcia i zamiast serca dziecka przyniósł swojej pani serce małego zwierzęcia. W tym czasie Dagoberto Miranda i jego żona - Niemka Teresa Von Hutten byli posiadaczami sklepu w małym górniczym mieście San Ignacio de Cocury usytuowanym na granicy Wenezueli, Kolumbii i Brazylii. Ponieważ miasto zostało założone niedawno, nigdy nie urodziło się w nim ani jedno dziecko. To Teresa miała być matką pierwszego dziecka urodzonego w San Ignacio. Niestety, jej niemowlę urodziło się martwe. Dagoberto bez jej wiedzy zamienił dzieci i tak "dziecko księżyca i dżunglii", córka Maniny, została córką Dagoberto i Teresy. Wiele lat później, już po śmierci niemieckiej matki, Catalina wyjechała ze swoją babką do Europy. Podczas wakacji odwiedzała ojca, ale za każdym razem wizyty te stawały się dla niej coraz bardziej przykre - coraz bardziej nienawidziła dżungli. Podczas ostatnich odwiedzin przyrzekła, że nigdy nie wróci do swojego rodzinnego miasta. Tymczasem San Ignacio zaczęło podupadać, ponieważ zasoby naturalne złota i diamentów wyczerpały się. Po pewnym czasie miasteczko prawie zupełnie opustoszało, służąc jedynie przejezdnym, którzy podróżowali w dół Black River. Przysięga Cataliny miała być złamana. Kiedy Catalina miała 25 lat, zaczęła pracować w Caracas dla wenezuelskiego oddziału niemieckiej firmy. Któregoś dnia dostała tajemniczy list informujący, że jej ojciec zachorował na straszliwą chorobę. Catalina nie miała wyboru i musiała wrócić do dżungli, żeby zająć się ojcem. Okazało się, że Dagoberto Miranda był zdrów - choć groziło mu śmiertelne niebezpieczeństwo. Cały swój czas poświęcał handlowi złotem i zaopatrywaniu odległego kąta świata, w którym przyszło mu żyć, we wszystkie niezbędne artykuły. Plotki głosiły, że przez wszystkie lata swojego życia Dagoberto zgromadził i zakopał gdzieś w miasteczku ponad tysiąc kilogramów złota. Właśnie te pogłoski skłoniły Medarda Garationa, najemnika zajmującego się handlem złotem, bronią, narkotykami i diamentami, do porwania Dagoberto. więcej