Emhyr var Emreis

Cesarz Nilgaardu i król Cintry. Jeden z najpotężniejszych monarchów z czasów Wojen Północy. Mąż Pavetty oraz ojciec Ciri. Gdy miał 13 lat, jego ojciec utracił koronę a jeden z czarowników rzucił na niego zaklęcie zmieniając go w jeżokształtnego stwora. Czar nie był jednak dopracowany i Emhyr w nocy odzyskiwał ludzką postać. Został wygnany i przez kilka lat wędrował po świecie. W tym okresie znany był jako Jeż z Erlenwaldu lub Duny. Pewnego dnia przemierzając lasy Cintry natknął się na rannego króla Roegnera. Za uratowanie życia władca obiecał mu tzw. Prawo Niespodzianki. Po 15 latach postanowił skorzystać z tego przywileju, kiedy ogłoszono, że księżniczka Pavetta zostanie wydana za mąż. Na uroczystości z okazji jej 15. urodzin zjawił się na zamku oznajmiając, że córka Calanthe należy do niego. Doszło do bójki i został lekko ranny. Ostatecznie królowa zgodziła się na małżeństwo i klątwa została zdjęta. Po narodzinach Ciri, Emhyr postanowił odzyskać swoje dziedzictwo i przejąć utracony tron Nilgraardu. Pomógł mu w tym czarownik Vilgefortz. Po burzliwych walkach o władzę postanowił rozkopać groby wszystkich swoich wrogów politycznych, by z materiałów z ich nagrobków wybrukować salę balową. Po tym czynie zyskał przydomek „Biały płomień tańczący na kurhanach jego wrogów”. Jego rządy w Nilgraardzie były bardzo agresywne i nastawione na ekspansję. Doprowadziło to do wybuchu wojen z Królestwami Północy. Był bezwzględny wobec zdrajców. W odróżnieniu od władców Północy był przychylny Starszym Rasom.

W ekranizacjach wiedźminowskiej sagi w jego postać wcielili się Dariusz Jakubowski oraz Bart Edwards. W grze "Wiedźmin 3: Dziki Gon" głosu użyczył mu Piotr Grabowski.