Amen.

Amen.

Scena w senacie to kwintesencja umiejętności Goyera, nie wiedział jakie dialogi napisać, to wysadził wszystko w powietrze.

Trochę śmiechłem nawet.
+1

W sumie dobre porównanie :D

haha :D pozamiatane

Scena w senacie to kwintesencja umiejętności Goyera, nie wiedział jakie dialogi napisać, to wysadził wszystko w powietrze. Some Things Never Change.

Kwintesencja Goyera to by była gdyby pojawił się Hulk i ruchał She-Hulk.

Goyera powinien wyruchać Hulk. Za karę.

To zbyt łagodna kara dla niego.

Banner i Jennifer to właściwie kuzyni więc faktycznie to byłoby głupie

Jennifer powinna wyebać w dupę dildosem Goyera ;D

Nie wyrwałby się z jej ucisku.

W dotaku ta scena z kubkiem, niby miało wyjść zabawnie a wyszło nijak.

Piszesz, że zdanie każdego jest tak samo ważne. Dla mnie twoja opinia ważniejsza jest od opinii setki fanboyów, bo potrafisz uzasadnić o co ci chodzi. Spotykałem się z ich hejtami w stylu "Przeklęty Marvel robi filmy dla dzieciarni, a tu sam mrok i film dla dorosłych" albo "Fani Marvela nie zrozumieją tak poważnej historii..." Pomijając fakt, że wzajemne pojeżdżanie sobie fanów Marvela i DC jest jak kłótnia fana Pepsi i Coca-Coli, to miło wiedzieć, że ktoś potrafi spojrzeć obiektywnie na pewne sprawy.

Wiesz z tym Marvelem kontra mrok i dla dorosłych w DC to prawda, ale... no właśnie. Marvel świetnie robi bardziej wesołe i infantylne bajeczki, a DC daje mrok, powagę, ale przy okazji nie wychodzi z tego fajny film. Dwa pierwsze Batmany Nolana - to był modelowy przykład jak zrobić mroczny film dla dorosłych na podstawie komiksu.

Poza tym taki IronMan poza tym, że miejscami lekki to jest naprawdę film z ciekawym morałem w tle. Stark oglądający pierwszy raz na żywo jak terroryści korzystają z dobrodziejstw jego wynalazków? Tam było kilka scen, które wcale infantylne nie były ;)

A powyższy opis BvS pisałem na smutno, bardzo chciałem, żeby ten film się udał :(

Udało się Nolanowi, bo tylko z Batmanem można coś ambitniejszego nakręcić, bo nie posiada supermocy i udało się go w miarę realistycznie przedstawić. Niestety DC zapomina o najważniejszym aspekcie filmu komiksowego - rozrywce. Dlatego właśnie wolę te wesołe ekranizacje Marvela - nie udają nie wiadomo jakiej głębi.

Nolan zrobił dobre filmy, z nędznym Batmanem.

No niestety, ale aktorsko Bale był "przykrywany" przez czarne charaktery. Szczytem przyćmienia Batmana był Joker.

Bale dawał z siebie dużo, ale Nolan zrobił z gacka dziwnego gościa. Głupia chrypa, zbroja, która śmiesznie wygląda w świetle dnia. Nawet nie robił specjalnie wrażenia swoją budową ciała. Tutaj Batfleck go przebija.

Batman nie ma super-mocy co nie przeszkadzało mu w komiksach być Chuckiem Norrisem uniwersum DC.

Ta postać dawno temu przestała być realistyczna.

Bale nie stworzył jakiejś wybitnej kreacji ale nie ma się do czego przyczepić też. Wszyscy zgodzą się, że Joker go przyćmił w TDK ale powiedzmy szczerze, że każdego by zagiął.

Jak to nie ma się do czego przyczepić? Jego "udawany" batmański głos do dziś przyprawia mnie jedynie o śmiech podczas seansu. Nie mogę przez ten detal potraktować go poważnie.

Serio ?? - A głos Afflecka na pustyni nikt mi nie wmówi że to jego nieprzerobiony głos ;)

Zgadzam się w kwestii Bale'a - aktorsko w żadnym filmie nie wybił się na pierwszy plan. Najwyżej w pierwszym. Natomiast co do głosu czy wyglądu - tu się nie zgadzam, to wszystko miało swój sens w konwencji zaproponowanej przez Nolana. Problem był taki, że z każdym kolejnym filmem głos zmieniał się już w karykaturę :)

E tam, m isię Batman Nolana podobał. Ta chrypa dodawała mu tej właśnie powagi.

Bo tak działa multiversum DC, że "Ci źli" są ciekawszymi postaciami (no może poza Batmanem, który chyba jako jedyny tam nie jest tylko i wyłącznie po jasnej stronie mocy [chociażby w "Ego", czy "Dark Knight Returns"]). Dla przykładu:
1) Joker - postać genialna i tego nie trzeba chyba mówić, ale stała się taka w dużej mierze dzięki Hamill'owi w BAS. Lepiej napisany niż Batman, bardziej przemyślany i dużo bardziej nieprzewidywalny.
2) Lex Luthor - wielowymiarowa postać, która często jest na granicy dobra i zła, a jego monologi są często genialnym przedstawieniem sposobu rozumowania normalnego człowieka w świecie pełnym istot o super mocach. W porównaniu z Supermanem, który jest postacią prostą i po prostu głupią (całe szczęście w MoS zaczyna mieć trochę charakteru i nie jest takim "Panem Idealnym", bo np. na mnie działa to potwornie drażniąco).
3) Dr Zoom - Kwintesencja mroku. Joker, jak i wielu innych mu do pięt nie dorasta. Zło w czystej postaci. Ale jednocześnie człowiek w jakiś dziwny sposób potrafi się z nim utożsamiać, a nawet współczuć. Gdy się go porówna z Flashem, który jest mimo wszystko głównie dobry i altruistyczny (wyjątkiem jest Barry i jego "rodzinny problem"), nagle człowiek sobie uświadamia, że to Zoom jest bardziej ludzki i prawdziwy.
4) Mr Freeze - ktokolwiek, kto czytał jakikolwiek komiks z udziałem tej postaci, się chyba ze mną zgodzi, że to jedna z najciekawszych kreacji w multiwersum. Jest jednocześnie dobry i zły. Robi wszystko z miłości, ale sam sobie wyrzuca to, co robi.
itd. itd.
Nawet Doomsday jest ciekawszą postacią niż Sups (nie wspominając już Brainiac'a).
Móżna tak wymieniać i wymieniać, ale właśnie to zawsze uwielbiałem w DC. Że to czarny charakter kreuje tam superbohatera, a nie na odwrót (jak to zbyt często jest w MARVEL'u).

Co do filmu BvS, to mi się bardzo podobał. Nie nudziłem się nawet przez chwilę (chociaż wtrącenie Flasha mnie na sekundę lekko zdezorientowało), a i tytułowa walka i jej rozwiązanie mnie tak nie raziło. A że trzeba trochę wiedzieć na temat, to inna sprawa (chociaż niekoniecznie, bo znajomi, którzy w ogóle w komiksach nie siedzą też dobrze oceniali ten film).

"Dlatego właśnie wolę te wesołe ekranizacje Marvela - nie udają nie wiadomo jakiej głębi."

Tu Marvel jest świetny w swojej konsekwencji i trzeba im to oddać, ale mnie te filmy trochę męczą, bo są zbyt lekkie i poza żartami i akcją kompletnie nic mnie tam nie angażuje emocjonalnie. Nawet jak ktoś ginie to z żartem na ustach (Coulson).

Arcydzieła to nie są ale fajne filmy rozrywkowe, które chętnie oglądam. Szacun dla nich, że nawet z Ant-Mana potrafili sporo wycisnąć i płynnie "wepchnąć" go do Avengers. DC w budowaniu uniwersum popełniło błąd, bo już do drugiego filmu napchali ile się da, co odbiło się na przejrzystości.

Zgadzam się. Już idea filmu z Ant-manem wydawała mi się skazana na porażkę, a to był naprawdę fajny film do chrupania popcornu. Wiedzą jak sensownie zarządzać swoimi bohaterami i uniwersum (choćby epizod z Falconem w Ant-manie, ledwie trzy minuty, a czuć było, że to jeden, spójny świat).

Filmy Marvela są i może mniej mroczne, ale scenariusze do filmów są pisane bardzo dobrze. Film są płynne, akcja również, nie ma się do czego przyczepić. Jedne filmy są gorsze, inne lepsze, ale dbają jednak o dobrze scenariusze. To im się chwali.

Dokładnie o to mi chodzi. Tam historia płynie sobie jednym nurtem i wszystko ma początek, rozwinięcie zakończenie. Tu był zestaw scen.

Sceny z MoS. Ciach. Sceny na pustyni. Ciach. Batman na przyjęciu. Ciach. Scena snu. Ciach. Lex z panią kongresman. Ciach.

I tak do końca.

Scenariusze do Marvela? Szczególnie do Age of Ultron, który tak na prawdę był... no prawie bez fabuły ;)

"Szczególnie do Age of Ultron, który tak na prawdę był... no prawie bez fabuły"
Podeprzyj tę tezę jakimiś argumentami... czekam. A jeśli według Ciebie scenariusze Mavela nie mają fabuły, a ten film miał to tym bardziej smutne i zawstydzające powinno być to, że filmy bez fabuły są i tak o wiele lepsze i zbierają lepsze recenzje niż film z fabułą :D trochę taki samobój :D

Dlatego napisałem "prawie bez fabuły" :) Bo według mnie, fabuła gdzie jasno jest postawione, że Jest ten zły i macie go rozwalić, no to nie jest fabuła. Akurat w BVS mimo, że fani komiksów wiedzą że Lex jest tym złym, to tutaj prezentują Supermana jako niby złego, z drugiej strony Lex coś kombinuje. Jest trochę więcej zawiłości, a nie proste. Lex jest zły a teraz go rozwalmy, bo nie było tak od początku jak w Avengersach, gdzie Ultron to był zły i mieli go rozwalić.

Niech zbierają lepsze recenzje, mnie to nie interesuje, mam własne zdanie na ten temat i przyczynia się do tego, że bardziej przemawia do mnie DC niżeli Marvel, bo DC jest mroczne, a Marvel jak dla mnie zbytnio cukierkowy, szczególnie Thor...

Film nie był Arcydziełem, takie 8/10, ale dałem 10 bo pomijając krytyczne patrzenie, nieźle się na nim bawiłem i o wiele lepiej niż na tych filmach z średnią 9,5/10 ;)

BvS ssie.

Serio ssiesz? za ile i gdzie?

Moja? Weź lepiej swoją matke ode mnie, bo jak dziś jej nie dałem ssać, to mi sie do mebli przyssała i mam całe pogryzione.

BvS ssie tak samo jak twoja matka gimbusie hahaha

punisher nie posiada supermocy i jest mroczny, po zaistnieniu w serialu deredevil są wieści, że dostanie własny na co bardzo liczę

Jak bym od małego kolorowa Hulka i Spidermana to też pewnie bym tak miał.

Po wypowiedziach powiedziałbym, że raczej nigdy nie miałeś kredek, ani kolorowanek. Generalnie trudne dzieciństwo.

Mylisz pojęcie infantylności z czystą rozrywką w komediowym stylu. Wiele filmów Marvela odradzałbym dzieciom, pomimo iż mają dość specyficzny ton i klimat. To jest właśnie piękne - stworzyć niezobowiązujący, dobry film, który dodatkowo bawi i nie jest skierowany do dzieci, a DC porywa się na "mroczne tematy" nie potrafiąc zrobić tego pierwszego, a z kolei Marvel tak, bo np. CA:WS było ciekawym, poważnym filmem o szpiegowskiej stylistyce.

Otóż to, w dyskusji Marvel/DC można mówić, że jedni są kolorowi i infantylni (bo są, scena śmierci Coulsona była zabawna, a nie smutna), a drudzy mroczni i ponurzy, ale problemem DC jest coś, z czym Marvel problemu nie ma. Opowiadanie spójnej historii z początkiem, środkiem i końcem. Może nam się nie podobać fabuła, ale skonstruowana jest z sensem.

Mnie scena Coulsona o tyle "zdziwiła", że naprawdę było mi szkoda tej postaci. Uważam, że została zrobiona dobrze.

W reszcie jak najbardziej się zgadzam.

Mi było bardzo szkoda Coulsona, bo on był "pomagajką", wszyscy go lubili. Tylko niepotrzebnie umierając rzucił sucharem. Mi to kompletnie zepsuło powagę sytuacji.

Można to różnie odbierać. Była to taka autoironia sytuacji w jakiej się znalazł. Gorzej jakby wygłosił jakąś mowę pożegnalną. Wiedział, że umiera, więc przekazał najważniejsze myśli i się w pewien sposób pożegnał.

Rozumiem, że niektórym mogło to zepsuć powagę sytuacji, ale mnie jeszcze bardziej poruszyło.

Przekazał najważniejsze myśli?

"A więc tak to działa."

No to miał bardzo ubogie myśli przed zgonem ;)