Nie żyje mistrz włoskiego kina, teatru i opery reżyser Franco Zeffirelli. Zmarł w sobotę w swojej rezydencji w Rzymie.
Franco Zeffirelli był wielką legendą włoskiej kultury. A jednak początkowo nie widział się w roli artysty - studiował architekturę. Na teatr zdecydował się po obejrzeniu "Henryka V" Laurence'a Oliviera. Został aktorem teatralnym i scenografem. W 1945 roku, kiedy pracował Teatro della Pergola we Florencji, spotkał Luchino Viscontiego, który został jego mentorem i zaraził go miłością do opery.
Jako reżyser operowy pracował z największymi gwiazdami sceny, w tym z Marią Callas (która była też bohaterką jego ostatniego filmu pełnometrażowego - "Wieczna Callas"). Jego "Cyganeria" z 1981 roku z José Carrerasem była najbardziej ekstrawaganckim przedstawieniem w historii The Met.
Pierwsze filmy zaczął kręcić już w latach 50., ale sławę zyskał dopiero w drugiej połowie lat 60. Stało się o nim głośno dzięki dwóm adaptacjom Szekspira: komedii "Poskromienie złośnicy" i tragedii "Romeo i Julia". Ta druga przyniosła mu pierwszą nominację do Oscara. Obraz zdobył dwie statuetki (za zdjęcia i kostiumy) i uratował Paramount Pictures od kłopotów finansowych będąc wielkim przebojem kasowym. W 1990 roku ponownie zaskoczył świat adaptacją Szekspira, angażując Mela Gibsona (kojarzonego wtedy głównie z komediami jak "Zabójcza broń" czy "Ptaszek na uwięzi") jako tytułowego bohatera "Hamleta".
Zeffirelli znany był również z obrazów o tematyce religijnej chwalonych w Watykanie ("Brat Słońce, siostra Księżyc" i serial "Jezus z Nazaretu"), jak również ckliwych opowieści o miłości ("Mistrz" i "Niekończąca się miłość", której pierwsza wersja była nie do przyjęcia dla amerykańskich cenzorów otrzymując kategorię X).
Do innych ważnych dzieł w jego dorobku należą: "Traviata" (za którą otrzymał drugą nominację do Oscara) i "Otello" z Placido Domingo.
Zeffirelli zmarł w wieku 96 lat.
Franco Zeffirelli był wielką legendą włoskiej kultury. A jednak początkowo nie widział się w roli artysty - studiował architekturę. Na teatr zdecydował się po obejrzeniu "Henryka V" Laurence'a Oliviera. Został aktorem teatralnym i scenografem. W 1945 roku, kiedy pracował Teatro della Pergola we Florencji, spotkał Luchino Viscontiego, który został jego mentorem i zaraził go miłością do opery.
Jako reżyser operowy pracował z największymi gwiazdami sceny, w tym z Marią Callas (która była też bohaterką jego ostatniego filmu pełnometrażowego - "Wieczna Callas"). Jego "Cyganeria" z 1981 roku z José Carrerasem była najbardziej ekstrawaganckim przedstawieniem w historii The Met.
Pierwsze filmy zaczął kręcić już w latach 50., ale sławę zyskał dopiero w drugiej połowie lat 60. Stało się o nim głośno dzięki dwóm adaptacjom Szekspira: komedii "Poskromienie złośnicy" i tragedii "Romeo i Julia". Ta druga przyniosła mu pierwszą nominację do Oscara. Obraz zdobył dwie statuetki (za zdjęcia i kostiumy) i uratował Paramount Pictures od kłopotów finansowych będąc wielkim przebojem kasowym. W 1990 roku ponownie zaskoczył świat adaptacją Szekspira, angażując Mela Gibsona (kojarzonego wtedy głównie z komediami jak "Zabójcza broń" czy "Ptaszek na uwięzi") jako tytułowego bohatera "Hamleta".
Zeffirelli znany był również z obrazów o tematyce religijnej chwalonych w Watykanie ("Brat Słońce, siostra Księżyc" i serial "Jezus z Nazaretu"), jak również ckliwych opowieści o miłości ("Mistrz" i "Niekończąca się miłość", której pierwsza wersja była nie do przyjęcia dla amerykańskich cenzorów otrzymując kategorię X).
Do innych ważnych dzieł w jego dorobku należą: "Traviata" (za którą otrzymał drugą nominację do Oscara) i "Otello" z Placido Domingo.
Zeffirelli zmarł w wieku 96 lat.
powiązane artykuły Franco Zeffirelli
Festiwale i nagrody, Filmy
26. Etiuda & Anima: Cykl "Pożegnania"
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
