Nazwa Ghibli i nazwisko Miyazaki znane są chyba każdemu fanowi anime. Dzięki tytułom takim jak "Mój sąsiad Totoro" czy "Spirited Away: W krainie Bogów" Japoński reżyser i jego studio zdobyły spory rozgłos na Zachodzie. Drugiemu z wymienionych filmów udało się nawet wywrzeć takie wrażenie na Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej, że postanowiła uhonorować go Oscarem za najlepszą animację w 2003 roku. W "Zrywa się wiatr" Hayao Miyazaki rezygnuje z przedstawiania widzom kolejnego świata pełnego magii i wschodniej mitologii, zamiast tego oferując im historię bazującą na życiu japońskiego inżyniera lotniczego Jirô Horikoshiego.
Film skupia się na międzywojennych losach Jirô, który był ważną postacią w japońskim budownictwie lotniczym. Poznajemy go jednak jeszcze jako małego chłopca, który marzy o pilotażu i szuka inspiracji w Zachodnich pismach branżowych. Podążając za swoimi marzeniami idzie na Uniwersytet Tokio, gdzie studiuje inżynierię lotniczą. Wskutek nieprzewidzianych okoliczności poznaje Naoko, w której zakochuje się od pierwszego wejrzenia.
W "Zrywa się wiatr" wątki inżynieryjne przeplatają się z historią miłosną. Te pierwsze realizowane są najczęściej w sekwencjach snów i wizji Jirô, który wyobraża sobie ogromne, skomplikowane maszyny. Miyazaki nie zrezygnował całkowicie z magii, bo świat rzeczywisty przenika się w filmie z tym onirycznym. Widać jednak zdecydowanie inne niż dotychczas rozmieszczenie akcentów. Tam gdzie dotąd gościły czary, pojawia się technologia. Widz co jakiś może zobaczyć szkielety latających maszyn, a pieczołowitość, z jaką zostały wykonane ich rysunki i wkomponowanie w animację, naprawdę robi wrażenie. Ciekawym pomysłem było też zastąpienie tradycyjnych efektów dźwiękowych dźwiękami wydawanymi przez ludzkie usta. Z jednej strony maszyny zyskują dzięki temu dodatkową, organiczną warstwę, przez co są postrzegane trochę bardziej jak żywe istoty, a nie tylko rzeczy. Z drugiej jednak w pewnych momentach zbyt "ludzkie" westchnienia czy innego rodzaju efekty nie do końca współgrają z obrazem, rozpraszając uwagę widza.
Filmowi brak głównej osi fabularnej. Historia krąży wokół samolotów, ich budowy i szukania sposobów na wprowadzanie ulepszeń, ale bez wyraźnego celu postawionego przed Jirô wszystko to wydaje się niepełne. Jakby w odpowiedzi na ten zarzut w pewnym momencie na pierwszy plan wysunięty zostaje wątek relacji głównego bohatera z Naoko, ale jemu też nie poświęca się całej uwagi. Jeśli nie fabuła miała tu odgrywać pierwsze skrzypce, być może miały to zrobić aspekty wizualne. Rzeczywiście, są kadry, które chciałoby się zatrzymać, wyjąć z ekranu i powiesić na ścianie, a niektóre sekwencje zapierają dech w piersiach. To jednak pojedyncze przypadki, znakomita większość obrazów przypomina bowiem wcześniejsze animacje studia, a w zestawieniu z nimi nie robi już takiego wrażenia. Być może zabrakło tu właśnie magii, której pokazywanie tak cieszyło oczy w innych produkcjach Miyazakiego.
O tym, że nie każda animacja jest dla dzieci, widzowie wiedzą od dawna, warto jednak tę prawdę przypomnieć tym wszystkim, którzy chcieliby na seans zabrać swoje pociechy czy młodsze rodzeństwo. W "Zrywa się wiatr" najmłodsi nie znajdą nic, co utrzymałoby ich w fotelach, a okazując znudzenie, mogą przeszkadzać innym. Rozproszenie może okazać się zgubne, bo na najnowszym filmie Miyazakiego trzeba się skupić i dać mu się porwać, jest to bowiem produkcja, która mimo swoich wad, oferuje zarówno śmiech, jak i wzruszenia w typowej dla japońskiego reżysera aranżacji.
Film skupia się na międzywojennych losach Jirô, który był ważną postacią w japońskim budownictwie lotniczym. Poznajemy go jednak jeszcze jako małego chłopca, który marzy o pilotażu i szuka inspiracji w Zachodnich pismach branżowych. Podążając za swoimi marzeniami idzie na Uniwersytet Tokio, gdzie studiuje inżynierię lotniczą. Wskutek nieprzewidzianych okoliczności poznaje Naoko, w której zakochuje się od pierwszego wejrzenia.
W "Zrywa się wiatr" wątki inżynieryjne przeplatają się z historią miłosną. Te pierwsze realizowane są najczęściej w sekwencjach snów i wizji Jirô, który wyobraża sobie ogromne, skomplikowane maszyny. Miyazaki nie zrezygnował całkowicie z magii, bo świat rzeczywisty przenika się w filmie z tym onirycznym. Widać jednak zdecydowanie inne niż dotychczas rozmieszczenie akcentów. Tam gdzie dotąd gościły czary, pojawia się technologia. Widz co jakiś może zobaczyć szkielety latających maszyn, a pieczołowitość, z jaką zostały wykonane ich rysunki i wkomponowanie w animację, naprawdę robi wrażenie. Ciekawym pomysłem było też zastąpienie tradycyjnych efektów dźwiękowych dźwiękami wydawanymi przez ludzkie usta. Z jednej strony maszyny zyskują dzięki temu dodatkową, organiczną warstwę, przez co są postrzegane trochę bardziej jak żywe istoty, a nie tylko rzeczy. Z drugiej jednak w pewnych momentach zbyt "ludzkie" westchnienia czy innego rodzaju efekty nie do końca współgrają z obrazem, rozpraszając uwagę widza.
Filmowi brak głównej osi fabularnej. Historia krąży wokół samolotów, ich budowy i szukania sposobów na wprowadzanie ulepszeń, ale bez wyraźnego celu postawionego przed Jirô wszystko to wydaje się niepełne. Jakby w odpowiedzi na ten zarzut w pewnym momencie na pierwszy plan wysunięty zostaje wątek relacji głównego bohatera z Naoko, ale jemu też nie poświęca się całej uwagi. Jeśli nie fabuła miała tu odgrywać pierwsze skrzypce, być może miały to zrobić aspekty wizualne. Rzeczywiście, są kadry, które chciałoby się zatrzymać, wyjąć z ekranu i powiesić na ścianie, a niektóre sekwencje zapierają dech w piersiach. To jednak pojedyncze przypadki, znakomita większość obrazów przypomina bowiem wcześniejsze animacje studia, a w zestawieniu z nimi nie robi już takiego wrażenia. Być może zabrakło tu właśnie magii, której pokazywanie tak cieszyło oczy w innych produkcjach Miyazakiego.
O tym, że nie każda animacja jest dla dzieci, widzowie wiedzą od dawna, warto jednak tę prawdę przypomnieć tym wszystkim, którzy chcieliby na seans zabrać swoje pociechy czy młodsze rodzeństwo. W "Zrywa się wiatr" najmłodsi nie znajdą nic, co utrzymałoby ich w fotelach, a okazując znudzenie, mogą przeszkadzać innym. Rozproszenie może okazać się zgubne, bo na najnowszym filmie Miyazakiego trzeba się skupić i dać mu się porwać, jest to bowiem produkcja, która mimo swoich wad, oferuje zarówno śmiech, jak i wzruszenia w typowej dla japońskiego reżysera aranżacji.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Zrywa się wiatr (2013)
Pochmurnych marzeń pożoga i blichtrW filmach Miyazakiego nigdy nie brakowało dojrzałości i odwagi w opowiadaniu historii chwytających za... czytaj więcej
8
Recenzja Zrywa się wiatr (2013)
Pasja pachnąca wiśniamiHayao Miyazaki ponownie się odgraża, że przechodzi na emeryturę. Niech tylko spróbuje! Długo oczekiwany... czytaj więcej
Recenzja Zrywa się wiatr (2013)
Z lotnictwem za pan bratHayao Miyazaki bez wątpienia jest najwybitniejszym twórcą pełnometrażowych filmów anime. Jego produkcje... czytaj więcej
7
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
