Jestem w szoku, że o ile wokół Mindhuntera rozpętało się absolutne szaleństwo, o tyle o drugim, moim zdaniem o niebo lepszym, Manhunt: Unabomber jest zdecydowanie ciszej. Dlaczego? Warto obejrzeć oba, żeby się przekonać czy aby na pewno werdykt publiczności jest uzasadniony, czy może raczej wynika z... niewiedzy? Oba seriale poruszają ten sam temat (seryjni zabójcy), wyszły podobnym czasie, i co by nie mówić, to na pewno nie kwestia drastycznej różnicy poziomów. Jeżeli już to zdecydowanie na plus dla Manhunt - o ile ten pierwszy jest niezły, o tyle drugi to prawdziwa bomba (dosłownie :) ). Prawdopodobnie to prozaiczna kwestia tego, że Mindhunter jest serialem oryginalnym Netflix, a jego konkurent to produkcja Discovery, którą w serwisie po prostu można obejrzeć. Oczywiste jest, że sieć będzie promować przede wszystkim to co sami wyprodukowali.

Dlaczego Manhunt: Unabomber jest lepszy? Bo bardziej trzyma w napięciu odkrywając krok po kroku tożsamość i skomplikowaną ideologię mordercy. Postacie są lepiej zbudowane, a przy głównym bohaterze Manhunt - Fritzu - nieco bezbarwny Holden z Mindhunter, to dziecko błądzące we mgle (chociaż z odcinka na odcinek coraz mniej). Oczywiście, obaj bohaterowie zdobywają swoją wiedzę psychologiczną szukając i budując ją praktycznie od nowa, ale to Fritz jest człowiekiem z krwi i kości. Nieco skonfliktowanym, inteligentnym, poszukującym i prawdziwym. Holden to taka wydmuszka - nie wiem czy to zasługa aktora czy scenariusza, ale to jak porównywanie głębi kreskówki i animacji 3D. I żeby nie było - lubię stare, dobre kreskówki ;) No o tytułowym Unabomberze nie wspominając, ale tu nie będę spojlerować, kto widział ten wie o czym mówię.

Mindhuntera na pewno warto zobaczyć, ale jeśli lubicie filmy/seriale o takiej tematyce, to Manhunt: Unabomber po prostu TRZEBA. Sama zaczęłam w pewną weekendową noc o 1, a skończyłam o... 8 rano ;) W A R T O. I to nie tylko dla kreacji Sama Worthingtona i Paula Bettany'ego.