Hm, to już nawet nie chodzi o fabułę, czy bycie kluchą, tylko element kulturowy... W Korei Południowej nadal popularne są aranżowane przez rodziców małżeństwa, status społeczny jest wciąż bardzo ważny, dlatego części rodziców cholernie zależy, żeby dobrze wydać dziecko z mąż/ożenić (partner z pozycją, wykształcony, rodzice również najlepiej "wysoko postawieni"). Ponadto opieka nad rodzicami na starość "przypada" najstarszemu dziecku, w tym przypadku jest to Jin-Ah, dlatego tym bardziej matce zależało na dobrym wydaniu córki za mąż. Padanie na kolana również jest elementem ich kultury (uniżanie własnej osoby, czy w ramach oddawania czci zmarłym), co dla nas może być ciężkie do zrozumienia, bo klęczymy tylko w kościele... ;)

"Weź się po prostu wyprowadź..." - masz tak od ręki ok. 30 tys. złotych na wpłacenie depozytu za wynajem mieszkania? :D Bo tak tam jest właśnie - wpłacasz depozyt ok. 30-40 tys. złotych (im większy depozyt wpłacisz, tym mniejszy czynsz potem płacisz). Dlatego ona zwlekała z mieszkaniem, póki matka nie dała jej książeczki oszczędnościowej. A nie chciała się wprowadzać do Seo Joon'iego, bo przecież chciała się uniezależnić i pokazać zwłaszcza matce, że jest w stanie poradzić sobie SAMA, bez dobrze usytuowanego partnera. :)

Niestety, ale wydaje mi się, że aby w pełni docenić ten serial, trzeba mieć chociaż w minimalnym stopniu pojęcie o kulturze czy społeczeństwie w Korei Południowej - inaczej ciężko jest zrozumieć wątek despotycznej matki i jej relacje z dziećmi (owszem mnie też denerwowała jej postać i muszę przyznać, że jest jedną z najgorszych matek w dramach, jakie widziałam - co podkreśla kunszt aktorki, którą ją zagrała), czy też wątek molestowania seksualnego w pracy i w ogóle podejście Koreańczyków do pracy (scena, gdzie Boss niby żartem mówi, że jeśli przez to, że za dużo spędzała czasu z chłopakiem nie poprawiła się sytuacja kawiarni, która została jej powierzona, to dostanie naganę - dla nas jest to niewyobrażalne, żeby szef w taki sposób odnosił się do sfery prywatnej swojego pracownika)... :)

W punkt.
Ale drama i tak nie porywa, tak jakby mogła. :)

Tak trzeba wiedzieć trochę o kulturze Korei ale mimo to główna bohaterka irytuje. ALe ogólnie to chyba wynikało z charakteru postaci bo jednak były z niej troche ciepłe kluchy. Potem pod wpływem uczucia uwierzyła w siebie i stała się bardziej zdecydowana natomiast stało sie to kosztem miłości. Mnie drama bardzo się podobała, lubię wolne ujęcia i od strony technicznej jest to jedna z lepszych dram jakie widziałam natomiast końcówka mnie nie zadowoliła. Jak dla mnie to ona właśnie powinna przyjść do niego a nie odwrotnie. Ale wiadomo..to moje subiektywne odczucie które nie ma nic wspólnego z oceną dramy.

Zgadzam się całkowicie

Zgadzam się

Cztery razy ogładałem ten film. Piękne sceny, muzyka, wspaniała gra aktorów i śliczna Jin - Ah

No ta matka ewidentnie wszystkich leje jak popadnie,ma fioła na punkcie statusu społecznego i wszystkich chce kontrolować neurotyczna strasznie.dobra k-drama obyczajowa.pozdrawiam :)

Też trochę irytowała mnie główna bohaterka, choć uważam, że trudno nagle zmienić swoją osobowość i podejmowane decyzje, gdy przez 35 lat byłeś wychowywany przez taką matkę. To tak jak z ludźmi, którzy chcą być inni niż swoi rodzice w małżeństwie, a potem nieświadomie zachowują się tak jak oni i popełniają te same błędy.

Dla mnie, 40-letniej baby, ten serial był męczący. Miałam ochotę ukatrupić główną bohaterkę za brak konsekwencji, popełnianie w kółko tych samych błędów oraz za zwyczajną głupotę. Za karę powinna zostać sama i utonąć we własnych łzach. Bez przewijania, serial do oglądania za karę. Co ciekawe, miałam w swoim otoczeniu podobne osoby i w pewnym momencie po prostu odechciewa się im pomagać, bo brną w powielanie błędnych zachowań. A potem się dziwią, że nie mają przyjaciół.

Do tego niby tak wielka miłość, a tak często siebie nawzajem okłamywali.