WFF: Recenzujemy francuskie "Podziały"

Kolejnego dnia trwającego w stolicy Warszawskiego Festiwalu Filmowego obejrzeliśmy francuskie "Podziały" Catherine Corsini, który przeniósł nas na francuski ostry dyżur. Jak pisze nasz recenzent Marcin Pietrzyk: "Do arcydzieła zabrakło niewiele". Fragment recenzji znajdziecie poniżej. 



Nasz chaos powszedni
recenzja filmu "Podziały", reż. Catherine Corsini
autor recenzji: Marcin Pietrzyk

Jeśli śledzicie kino francuskie, "Podziały" Catherine Corsini będą dla Was podróżą na znane narracyjne wody. Od dłuższego czasu bowiem we francuskim kinie na topie są tematy społecznie zaangażowanego. Twórcy skupiają się na pokazywaniu różnych aspektów funkcjonowania systemu przez pryzmat osobistych historii. W ten sposób opowiedziano już o francuskich nauczycielach, migrantach, kuratorach sądowych, policjantach i prawnikach do spraw rodzinnych.


"Podziały" przybliżają pracę służby zdrowia. Temat ten francuskie kino społeczne poruszało ostatnio kilkukrotnie, chociażby w ubiegłorocznym "Na świat" Marion Laine, która przeniosła nas na marsylski oddział położniczy. Corsini zabiera nas natomiast na paryski SOR, akurat w dniu protestów Żółtych Kamizelek. Naszymi przewodnikami będą: dwie kobiety w głębokim kryzysie (Valeria Bruni Tedeschi i Marina Foïs), kierowca ciężarówki biorący udział w protestach (Pio Marmaï) oraz pracująca na ostrym dyżurze pielęgniarka (Aïssatou Diallo Sagna).

Świat, który odsłania przed nami reżyserka, jest jednocześnie krzepiący i przerażający. "Podziały" krzepią jednak w smutny sposób, bo pokazują, że w naszym kraju wcale nie jest najgorzej. Polska widownia dostrzeże wiele punktów wspólnych z naszą rzeczywistością, jak na przykład tłumy okupujące ostre dyżury, kolejki na 8-10 godzin czy pacjenci leżący na korytarzach.

Całą recenzję Marcina Pietrzyka można przeczytać na karcie filmu TUTAJ.