Swietny - jest w nim i tragizm, i humor (zarówno ten gorzki i jak i ten slodki), i groteska - pokazuje czarna (a 'czarny jest dobry dla trupów'), brudna i walaca sie (w przenosni i doslownie) rzeczywistosc; zdemoralizowanych, pozbawionych uczuc i wrecz odrazajacych ludzi - i na tym tle dwoje mlodych, miedzy którymi rodzi sie czyste i piekne uczucie - ale w tym swiecie nie ma dla nich miejsca. To chyba wystarczy, zeby zrozumiec, dlaczego taka wizja gomulkowskeij polski, przelezala w magazynie az cwierc wieku.