Na białym i miękkim śniegu mijający dzień zostawia swoje ślady: maszerujących żołnierzy, jednonogiego kaleki, kota, roweru, pana z psem, upadających na śnieg dzieci. Idziemy śladem pary zmierzającej do restauracji. Z lotu ptaka obserwujemy odbicia butów kobiety i mężczyzny przy stoliku, obsługującego ich kelnera i śladów po kieliszkach na stole. Para wychodzi na parkiet, a ślady ich stóp wirujących w walcu tworzą mozaikę na kole. Wokół pary pojawiają się ślady butów zacieśniającego się kręgu napastników. Wszyscy wychodzą na śnieg i tam powstaje chaotyczna plątanina śladów butów i odbić upadających ciał. Wokół śladów bójki i ofiar zakreślają linię koła motocykla. Nad ranem po śniegu przejeżdża mleczarz, zostawia ślad butów, wózka i butelek mleka pod drzwiami.