Film w gruncie rzeczy skupiający się na tematyce religijnej, jednak poruszający ten problem od zupełnie innej strony niż wiele bogobojnych produkcji kręconych "na kolanach". Patrząc z zewnątrz, zachowania dwójki antagonistów w filmie są zgoła bezsensowne: ubogi wieśniak przemaszerował wraz z żoną znaczny kawał drogi, niosąc własnej roboty krzyż jako podziękowanie za uratowanie chorego osła; ślubował on przy tym, że w podzięce zaniesie ów krzyż do kościoła św. Barbary. Zgodzić się na to nie chce tamtejszy ksiądz, jako że przy uzdrowieniu osła palce maczała czarownica. Czy faktycznie doszło do jakiegokolwiek cudu ma tu znaczenie drugorzędne, a może wręcz żadne. Istotą sprawy jest upór obu bohaterów, z których każdy ma swoje racje. Wokół wieśniaka zaczynają kręcić się rozmaici ludzie, bardzo interesowni, co jednak nie przeszkadza im udawać przyjaciół, a zamieszanie jakie wynika z zaistniałego obrotu spraw, sprawia że główny bohater zaczyna być uznawany za świętego, a nawet za nowego Jezusa. Jakaż konkluzja wynikać moze z tego filmu? Odczytywać można różnorako, ja jednak sądzę, że film dość wyraźnie pokazuje że wiara jakiej wymaga kościół dość znacząco rozmija się z tym w co pragną wierzyć sami wierni.

Oczywiście średnia na tym portalu to kpina, film znacznie lepszy niż marne 4,4, choć na Złotą Palmę nie zasłużył. Może w innym roczniku, ale nie wtedy gdy rywalizował ze znakomitym "Zaćmieniem".